#نهج_البلاغه
▫️إِنَّ كَلاَمَ الْحُكَمَاءِ إِذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَوَاءً، وَإِذَا كَانَ خَطَأً كَانَ دَاءً
🟠گفتار دانشمندان اگر صحيح و درست باشد دوا (داروى شفابخش) و اگر نادرست و خطا باشد درد و بيمارى است.
✍🏼اين سخن از آنجا سرچشمه می‌گیرد كه مردم چشم به سخنان دانشمندان می‌دوزند و گوش جان به گفتار آنها می‌سپارند به خصوص حكيم و دانشمندى كه آزمايش خود را در ميان مردم پس داده و سابقه تقوا و وارستگى او در ميان آنان مشهور باشد.
🔹چنين كسى هرچه بگويد بسيارى از مردم آن را به كار می‌برند به همين دليل
◽️ اگـر
گفتار درستى باشد داروى دردهاى فردى و اجتماعى مادّى ومعنوى مردم خواهد بود و
◽️اگـر
به راه خطا برود باز ناآگاهانه مردم از آن پيروى می‌كنند و موجب دردهاى مادى و معنوى جامعه مىشود.
🔹اين سخن هشدارى است به دانشمندان و علما و حكماى جامعه كه درباره سخنان خود درست بينديشند و دقت كنند و بدانند يك گفتار نابجا از سوى آنها ممكن است جامعه‌ای را بيمار كند و عواقب سوء آن دامن خود آنها را نيز بگيرد، از این‌رو گفته‌اند:
🟪 لغزش عالِم
به منزله
🟨 لغزش عالَم است.
𖤓𖤓𖤓𖤓𖤓𖤓𖤓𖤓𖤓