قرآن ترجمه المیزان سوره 40 سوره مبارکه غافر صفحه 475 هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (67) او است آن که شما را از خاکى آفريد سپس از نطفه اى سپس از علقه اى سپس شما را به صورت طفلى در مى آورد سپس [رشدتان مى دهد] تا به کمال قوّت خود برسيد سپس [زنده تان مى گذارد] تا سالمند شويد و برخى از شما از پيش جان مى سپارند و [بعضى از شما مى مانيد] تا به اَجَلى معيّن برسيد و باشد که عقل خود را به کار بگيريد. (67) هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (68) او است که حيات مى دهد و مى ميراند، پس وقتى که به وجود چيزى حکم مى کند فقط به آن مى گويد: باش پس همان دم موجود مى شود. (68) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ (69) آيا به کسانى که در آيات خدا مجادله مى کنند نگاه نکرده اى که چگونه [از حق] گردانده مى شوند؟ (69) الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (70) همانان که قرآن و آنچه را که رسولان خود را با آن فرستاده ايم تکذيب کرده اند، پس به زودى [نتيجه تکذيبشان را] خواهند دانست. (70) إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) آن گاه که غلّ ها در گردن هايشان است و با زنجيرها کشيده مى شوند; (71) فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) در آب داغ، سپس در آتش سوزانده مى شوند. (72) ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) سپس به آنان گفته مى شود: کجايند آنچه غيرخدا شريک او مى گرفتيد؟ (73) مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُو مِنْ قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ (74) مى گويند: از نظر ما ناپديد شده اند، بلکه ما پيش از اين چيزى را نمى خوانديم، اين گونه خدا کافران را گمراه مى کند. (74) ذَٰلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75) اين عذاب بدان سبب است که شما در زمين به ناحقّ شادمانى مى کرديد و بدان سبب است که به ناحق در ناز و سرمستى به سر مى برديد. (75) ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (76) از درهاى جهنّم در آييد در حالى که هميشه در آن خواهيد ماند، پس چه بد است جايگاه متکبّران! (76) فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (77) پس صبر پيشه کن که همانا وعده خدا حق است، پس اگر بعضى از آن عذابى را که به آنها وعده مى دهيم به تو بنمايانيم يا [پيش از آن] جانت را بگيريم سرانجام به سوى ما بازگردانده مى شوند [و عذاب را مى چشند].