قرآن ترجمه المیزان سوره 42 سوره مبارکه الشورى صفحه 488 وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ (45) و آنان را مى بينى که بر آتش عرضه مى شوند و از ذلّت به خشوع آمده اند، در حالى که زير چشمى نگاه مى کنند و کسانى که ايمان آورده اند مى گويند: همانا زيان کاران کسانى اند که [سرمايه هستى] خود و اهلشان را روز قيامت از دست داده اند، آگاه باشيد که ظالمان در عذابى پايدار خواهند بود. (45) وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَاءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ (46) و براى آنان جز خدا ياورانى نيست که ياريشان کند و هر کس را خداوند گمراه کند هيچ راهى [براى نجات ]ندارد. (46) اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۚ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ (47) دعوت پروردگارتان را اجابت کنيد پيش از آن که روزى بيايد که از جانب خدا بازگشتى ندارد آن روز پناهگاهى براى شما نيست و توان هيچ گونه انکارى را نداريد. (47) فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسَانَ كَفُورٌ (48) پس اگر روى گرداندند [نگران مباش] زيرا ما تو را نگهبان آنان نفرستاده ايم، بر عهده تو جز رساندن پيام نيست و راستى هر گاه ما از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم به آن شاد و مغرور مى شود و اگر به سبب کارهايى که قبلاً به دست خود انجام داده اند به آنان بدى برسد [نعمت ها را فراموش مى کنند] چرا که انسان کفران پيشه است. (48) لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ (49) حاکميّت آسمان ها و زمين مختصّ خداوند است، هر چه بخواهد خلق مى کند، به هر که بخواهد دختران مى بخشد و به هر که بخواهد پسران مى بخشد. (49) أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (50) يا پسران و دخترانى با هم به آنان مى دهد و هر که را بخواهد عقيم مى گرداند، همانا او دانا و توانا است. (50) ۞ وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (51) و هيچ بشرى را نرسد که خدا با او سخن بگويد مگر از راه وحى يا از پشت حجابى، يا اين که فرستاده اى بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحى کند، همانا او بلند مرتبه و حکيم است. (51)