: بغض درونی نصبت به دیگران : حَقَدَ حِقْدًا و حَقْدًا عليهِ: كينه ى او را به دل گرفت و منتظر فرصت شد تا وى را آزار دهد ؛ (كينه) پنهان كردن دشمني در دل است و آن از ثمره غضب است؛ زيرا غضب وقتي [به سبب عجز از انتقام ]تشفّي پيدا نكرد و ناچار فرو خورده شد به باطن مي رود و در آن جا به صورت حقد و كينه درمي آيد. : {اَلمؤمِنُ لَيسَ بِحَقُودٍ.}؛ {مؤمن كينه توز نيست }». : غالباً كينه ملازم با آفاتي است از قبيل: حسد، دوري و بريدن از شخص مورد كينه، ايذاي او و دست زدن به محرماتي ازقبيل: ، ، ، ، شماتت نسبت به بلايي كه به وي رسيده و خوشحالي از آن، شادي از ظهور لغزش ها و خطاهاي او، استهزا و مسخره كردن  : { مَن زَرَعَ العَداوَةَ حَصَدَ ما بَذَرَ }؛ هر كه تخم عداوت بكارد همان را كه كِشته است؛  @rreligious. عضویت