!! است که پست ترین رذیلۀ که دوست و دشمن، خویشاوند و غریبه نمی شناسد؛ ☆جهت دوّم: که خداوند مسأله را در این آیه مطرح کرده است، این است: که این رذیله به قدری پست است، که اگر کسی دارای چنین صفت و حالتی باشد، دوست و دشمن را نمی‏شناسد؛ غیره و خودی نمی شناسد؛ خویشاوند و غریبه را نمی‏شناسد. چنین رذیله ای است. هر کدام حدودی دارند، مرزی دارد، لکن حسد مرزی نمی شناسد. هر کس که باشد به او می ورزد. پدر باشد، پسر باشد، برادر باشد، خواهر باشد. چه بسا ممکن است، شخصی باشد که در عمرش او را ندیده است و تنها اسمی از او شنیده است؛ به او نیز می ورزد. رذیله حسد مرز ندارد. 〰〰〰〰〰 @Refiningthesoulanddeath