📖 سنت‌های معمول در قرائت دعای جوشن کبیر در شبهای قدر ✍مصطفی عرب عامری یکی از سنت های رایج در لیالی قدر، خواندن دعای جوشن کبیر (صد بند) است. بعد از قرائت دعای افتتاح و سخنرانی روحانی مسجد و پیش از مراسم قرآن به سر، افرادی که توانایی قرائت دعای مذکور را دارند، دایره‌ای دور هم می‌نشینند و شروع به خواندن این دعای نورانی می‌کنند. بعد از قرائت هر بند، جمع حاضر در مسجد دست نیاز به سوی آسمان بلند و با خواندن این عبارت ملکوتی بهترین مقدرات را از خداوند قادر و متعال درخواست می‌کنند: سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو، فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار. رسم معمول بر این است، افراد نذورات خود را که در گذشته شامل انگور آونگی، خرما و در دوران متاخر شامل کلوچ، انواع میوه، زولبیا و بامیه و غیره است را در وسط حلقه‌ی دعا خوانی قرار می‌دهند. محافل دعای جوشن کبیر رویان در گذشته سنت جالب توجهی داشت که امروزه به فراموشی سپرده شده است. افراد حاضر در حلقه‌ی دعا خوانی هر دفعه پس از تکرار ذکر الغوث الغوث به سمت خوراکی‌های موجود فوت می‌کردند تا متبرک به اسماء خداوند شود و در پایان جلسه این خوراکی‌ها بین مستمعین توزیع می‌شد. همچنین رسم بود بعد از قرائت دعای جوشن کبیر در فضای باز مسجد دعای وارث را قرائت کنند. در رویان نیز هر مسجدی مجزا مراسم شب‌های قدر را برپا می‌کند.

 در گذشته افرادی مسئول این امور بودند مثلاً در مسجد قلعه رویان محمد عامری آقا عزیز، علی اکبر عرب عامری، حسینعلی خان عربعامری، عبدالحسین ساغری، احمد، ابوالقاسم و محمد عامری(حاج خلیل)، محمدتقی عامری (آقا زکّی)، در مسجد جامع علاوه بر روحانیت معظّم شیخ حسن شاکری و شیخ صفر عامری افراد دیگری چون مدیرحسنی، عباس غضنفری، فرج الله حاج محمدی، کربلایی آقا محمد و علی اکبر جعفری و در مسجد کربلایی مراد محمد عامری پدر محمود کربلایی محمد مسئول بودند.

_______ برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang