🔸 #دعای_کمیل 🔸 نهایت آرزو تو هستی 🌷💟 شما اگر دعای کمیل را از اول تا آخر بخوانید اصلا محرکی غیر از عامل معنوی در آن نمی‌بینید؛ تمام انگیزه‌ها معنوی است و در آن هیچ خواستة مادی وجود ندارد. از اول تا آخر دعای کمیل شما یک خواستة مادی پیدا نمی‌کنید. «مادی اخروی» را می‌گویم نه مادی دنیوی، آن‌که دیگر هیچ. کوچکترین خواستة مادی اخروی در این دعا پیدا نمی‌کنید. هرچه هست معنویت است، تمام خواسته‌ها معنویت است تا آنجا که می‌بینید حضرت فرض می‌کند که اگر من در آخرت رنج جسمانی بی‌نهایتِ آنجا را بتوانم تحمل کنم، رنج معنوی دوری تو برای من قابل تحمل نیست: فَهَبْنی یا إلهی وَ سَیدی صَبَرْتُ عَلَى عَذابِک فَکیفَ‏ أصْبِرُ عَلَى‏ فِراقِک‏ وَ هَبْنی صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نارِک فَکیفَ أصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إلى کرَامَتِک. اساساً سراسر دعای کمیل این طور است. اگر تعلیمات بر این اساس بود که بشر در دنیا همه چیز را برای خرما بخواهد، خدا و توحید را هم برای بهبود زندگی دنیا بخواهد و آخرت را هم برای بهبود زندگی بخواهد، آنوقت خدا دیگر خودش نمی‌توانست مطلوبِ کامل باشد. در همان دعای کمیل است که: یا غایةَ آمالِ الْعارِفینَ. می‌گوید نهایت آرزو تو هستی. اصلا خودش مقصود است، نه اینکه وسیله است برای چیز دیگر . استاد مطهری، انسان شناسی قرآن، ص 134، 135 🇮🇷🖇 💠 @RoozieHalal 💠