❌ چارچوبی برای مواجهه با دولت پزشکیان 🔻معمولا با شروع به کار هر دولتی، مجموعه‌ای از مخالفت‌ها و موافقت‌ها علیه آن شکل می‌گیرد؛ این وضعیت نیز تا حد بسیار زیادی طبیعی به نظر می‌رسد و در گذشته نیز چنین بوده است. اما نکته اساسی که دلسوزان انقلاب اسلامی و علاقه‌مندان به منافع ملی کشور باید در آن تأمل کنند، شناخت وظیفه و عمل به آن است. 🔸به هر ترتیب انتخابات تمام شده و آقای مسعود پزشکیان با تمام ویژگی‌های‌ خاص خود و حامیان ایشان، رئیس جمهور ایران اسلامی هستند؛ مسئله مهم اما این است که اکنون مواجهه دلسوزان انقلاب با ایشان و دولت برآمده از انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم چگونه باید باشد؟ 🔹عقلانیت و قواعد اخلاقی و دینی حکم می‌کند، ابتدای کار دولت چهاردهم بنا را باید بر همدلی و خوش‌بینی گذاشت؛ بویژه که خود رئیس‌جمهور محترم هم مدعی وفاق ملی هستند و صد البته در زمان فعلی برای نظام و انقلاب و نیز برای تحقق منافع ملی، وحدت و همدلی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر به حساب می‌آید. 🔸با این توضیح آیا مواجهه دلسوزان انقلاب و نظام با دولت چهاردهم بر مبنای اعتماد و حمایت، به معنای آن است که آنان از اصول فکری و سیاسی خود عدول کرده‌اند؟ پر واضح است که چنین نیست. آیا وفاق و وحدت ما را مجاز کرده که دولت را نقد نکنیم و یا راه نقد و مطالبه را به بهانه وفاق ببندیم؟ باز پاسخ منفی است. نقد دلسوزانه و عالمانه بهترین کمک به دولت محسوب می‌شود. 🔺بایدها و نبایدهای نقد بر مبنای دلسوزی و روش کارشناسی با دولت چهاردهم: 1️⃣ نبایدها: -پرداختن به مسایل فرعی در نقد و بزرگنمایی موارد کوچک و جزئی در دولت؛ - ندادن زمان و فرصت و پیش داوری و قضاوت عجولانه؛ - نگاه صرفا سیاسی برای زمین خوردن حریف و نداشتن نگاه ملی و دلسوزانه در مطالبه گری و نقادی؛ - ورود به دامی که برخی ناآگاهان پهن کرده و از آن سود می برند؛ - ایجاد بهانه برای بسیاری از افرادی که مدعی نمی‌گذارند دولت کار کند. 2️⃣ بایدها: -صبر و حوصله و دادن زمان منطقی و معقول برای نمایان شدن عملکرد دولت؛ - نقد عالمانه و منصفانه و همراه با دلسوزی و گرفتار نشدن در جوسازی و تحریک احساسات و عواطف از طرف صاحبان رسانه؛ - تلاش برای ادامه و گسترش موضوع و وحدت حول مسائل اصلی کشور و منافع ملی. ✍️ محمدتقی احمدی √ @Roshangari_ir | روشنگری