🌺متن شعر مدح حضرت سیدالشهدا علیه اسلام ،شب ولادت - حاج محمود کریمی اولاً خاک ، چون برادر توست بستر تربت معطر توست . جوهر عاشقانت از خاکی ست که در آن پیکر مطهر توست . دوماً آب ، بحث آب جداست آب در اصل مهرِ مادر توست . جوشش چشمه هاست از پدرت ساقی آب ها برادر توست . سوماً باد، باد خواهد برد با خودش هر که را کبوتر توست . باد در سِلک عاشقان ، خبر است قاصد روضه ی منور توست . چهارماً آتش ، آه از آتش این خط سرخ مرز کشور توست . تا ابد آتشی که در جان هاست اثر هُرم قصه ی سر توست . آب و خاکم شکفت در آتش قصه ات را شنفت در آتش . اسم این حال چیست ؟! مستانه به کجا می‌ رویـم ؟! میخانه . دستمان را بلند کردیم و در تمنای چیست پیمانه ؟ . خانه ی تو کجاست ؟!؟ در قلبم قلب بی عشق چیست ؟!؟ ویرانه . در طوافیم دائمُ الاَحوال کارمان کار کیست ؟! پروانه . عقل در شرح ماجرا مانده آن که فهمیده کیست ؟!؟ دیوانه . پشت این در مقام ، نوکری است آری اما چگونه ؟! شاهانه . ساکنِ بارگاه تو خورشید ای غلام سیاه تو خورشید . باید این نور آشکار شود تا شب تیره تار و مار شود . در طلوع ظهور با رجعت نوبت رقص ذوالفقار شود . بعد از انتقام و خون خواهی در جهان صلح پایدار شود . بعد با لطف خون ثارالله نظم توحید برقرار شود . دولت ظلمت از میان برود دولت خیر ماندگار شود . و در آن جا کنار صاحب اشک هیئت اشک برگزار شود . می رسد کشتی نجات که تا آخرین مانده هم سوار شود . شک نکن آن نگار می آید وارث ذوالفقار می آید . چه بگوییم قاصر است بیان با چه این حال را دهیم نشان . ای که در خدمت تو مشغولند از کران تا کران زمین و زمان . در مناجات های خود گفتم ای خدا هر چه میل اوست ، همان . تا تو هستی و دستگاه تو هست چه نیازی به بودن دِگران ؟!؟ . نیمی از قصه ، نیمه ی رمضان نیمه ی بعد، سوم شعبان . تو حسینی ، حسین جان حسن به من از باده ی حسن بچشان ! . ساکن ساحت جنونم من عاشق حاء و سین و نونم من . قلب در سینه در تلاش افتاد تا که عاشق شد و به پاش افتاد . و روی صفحه ی عقیق دلم نقش این نام خوش تراش افتاد . تا شنیدم حسین حس کردم روح و جانم به ارتعاش افتاد . رفت بالا دل و ز همراهیش عقل آشفته از معاش افتاد . هر که وِزر و وبال من بودن روی این آسمان خراش افتاد . شب میلاد آمد و عالَم روی خاکت به شاد باش افتاد . کعبه این بار در طواف آمد حضرت عین و شین و قاف آمد . آسمان شاهد عبور تو بود نورِ مشکات ، موج نور تو بود . اسم اعظم قدیم الاحسان و مروه ی انبیاء مرور تو بود . گِل آدم که پخته شد سرّش گریه بر روضه ی تنور تو بود . در روایات هست ابراهیم لحظه ی ذبح در حضور تو بود . ساعت وحی حضرت موسی پا برهنه میان طور تو بود . عشق پر بود در دهان مسیح هر چه او گفت از زبور تو بود . سنی و شیعه معترف هستند جان احمد به شوق و شور تو بود . قالَ مَولای سَّیِدُ الکُونِین که حسین از من و منم ز حسین . هر چه دریاست ساحلی دارد عشق اینجا مراحلی دارد . هر که دل شد دلیل راهش بود دیگر استاد کاملی دارد . قطره ای اشک بر تو اِکسیر است حتما این هم دلایلی دارد . چیزی از من بخواه محبوبم … آخر این سر چه قابلی دارد . آخرین بیت اینکه دلبر من دلبر خوش شَمایلی دارد . خود ارباب عالِم است عباس چه مقام و فضایلی دارد . وقف نام تو جانِ ناقابل لَک لبیک یاابوفاضل @jahaade_kabir