📛و آن اینکه: 🔹دهه اول ولایت امام خامنه ای بسیار شبیه به دوران مولی الموحدین امیرالمومنین علی علیه السلام بود از این لحاظ که زمانی که ایشان متصدی امر ولایت شدند از لحاظ سنی که پنجاه سال داشتند نسبت به امام و سایرین مراجع جوان محسوب میشدند و خیلی راحت بگم که ایشان را لازم الاطاعت نمیدانستند و البته تنها حامی و البته بزرگترین حامی ایشان سید احمد اقا تنها فرزند امام راحل بودند که شدیدا از ایشان حمایت میکردند و البته ایشان به شهد شهادت رسیدند.... 🔸دهه دوم ولایت ایشان قدری مردم ایشان را در جریان کوی دانشگاه شناختند و تاثیر ایشان را در حل معظلات اجتماعی به عینه دیدند.... دهه سوم ولایت ایشان که در دوره شکوفایی انقلاب بود و طبق فرموده رهبر انقلاب، تازه قطار انقلاب به ریل خود بازگشته بود و از طرفی هم فتنه 88 اتفاق افتاد؛ مردم درکشان از ولایت ایشان خیلی بالاتر رفت و تازه فهمیدند که در فتنه ها تکیه گاهی بزرگی دارند و باید گوش و چشمشان به لب های رهبرشان دوخته شود و تا ایشان لب تر کرد انها اجرا کنند.... اکنون در دهه چهارم ولایت ایشان هستیم و کلاس کار ملت ایران از ابتدایی به سطح خیلی بالاتری رسیده و البته امتحانات نهایی و سختی هم در این مقطع گرفته میشود.... در این دهه ملت ایران باید بیاموزند که همه جا نباید منتظر دستور رهبر بود و البته همه جا باید عین دستور رهبر اجرا شود ولی همیشه نباید منتظر ماند تا رهبری دستوری دهند و بعد ما اطاعت کنیم بلکه باید در برخی جاها بر اساس آموزهای صحیح که اموخته ایم و با بصیرتی که پیدا کرده ایم خودمان راه را پیدا کنیم و آتش به اختیار دشمن را از پای در بیاوریم... بمانند بچه ای که پدر و مادرش او را رها میکنند تا خودش راه رود.... در این دهه باید انقدر آموخته باشیم که در هر مسئله ای منتظر رهبر نباشیم... باید بدانیم قرار نیست همیشه رهبر خط شکن باشد!!! اتفاقا ما باید خط شکن باشیم و راه را باز کنیم تا رهبر راحت و بدون هزینه بتواند سخنش را در جامعه بگوید..... اصلا نباید منتظر ماند تا رهبر انقلاب بر روی موضوعی تاکید و یا حتی اشاره کند تا بعد تازه ما روی آن کار کنیم... باید خودمان راه و طریق را بشناسیم و خودمان با منویات رهبر تطبیق دهیم، البته بسیار سخت است ولی با بصیرت و عالم بزمان شدن، شدنی است... این مرحله از ولایتمداری بسیار بسیار دقیق و حساس و روی مو راه رفتن است، هم نباید از رهبر جلو زد و هم نباید برای هر کاری از رهبری هزینه کرد و نباید از حیثیت عظیم رهبر، جهت اهداف انقلاب برش داد و خرج کرد بلکه خودمان باید فدایی شویم. بعنوان مثال روحانی امر مسلم و لازمی است که اصلا نباید به بهانه منتظر ماندن دستور یا اشاره یا توصیه رهبر عقب بیافتد، بهیچوجه رهبر نه مخالف است و نه البته موافقت خود را اعلام میکند، این یک خطای بزرگ است که منتطر رهبر بمانیم تا دستوری دهد؛ در دوره لاریجانی نشدنی بود ولی در این دوره که شدنی است چرا این همه دست دست شد؟ و همه منتظر تایید رهبر شدند؟ و البته برخی هم سواستفاده کردند و سخنرانی رهبر را تحریف کردند و گفتند رهبر با مخالف است!!! مهمترین علت آن عدم درک صحیح از ولایتمداری است، مساله خیلی ساده است، یک رئیس جمهور خطاکار که کشور را بارها به لبه سقوط برده (مانند گرانی بنزین)؛ وظیفه قطعی و مسلم نمایندگان مردم در مجلس است؛ آیا برای این وظیفه ذاتی باید منتظر اجازه بود؟؟؟؟؟ خیر وظیفه را باید انجام داد اما اگر مخالفت با این کار حیاتی و مهم بود، خود رهبر اعلام مخالفت خواهد کرد ولی تا زمانیکه ایشان نهی نکرده اند باید به وظیفه ذاتی عمل کرد. یا مثلا بحث داغ این روزها، تبعیت از ستاد کرونا؛ از اشتباهات بسیار بزرگ برخی از افراد امت حزب الله این است فرق معنای تبعیت و رضایت را نمی فهمند یعنی رهبر وقتی دستور تبعیت از قانونی را میدهند که قانون مملکت اسلامی است به معنای اعلام رضایت تام از آن نیست، دقیقا مانند گرانی بنزین که رهبر تبعیت از گرانی را دادند ولی به معنای اعلام رضایت نبود.... ان شاءالله در این برهه بسیار سنگین هم بمانند سابق پیروز و سربلند بیرون خواهیم آمد و از دانشگاه ولایتمداری فقیه به دانشگاه عالی ولایتمداری مطلق امام زمانی خواهیم رفت.... 💠 کانال روحانیت بیدار https://eitaa.com/joinchat/1737359374Cff4fcf53b3