نکات آیه «بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا» از زبان محسن قرائتی * بِ يعني چه؟ اين بِ يعني احسان با دست خودت باشد. به قول ما طلبه‌ها باء الصاق، يعني پدر و مادر را به کهريزک و به سالمندان نفرست. با دست خودت ببر، برنج و روغن درِ خانه‌شان نفرست، اگر درِ خانه‌اش پول بفرستي اين «بِالْوَالِدَيْنِ» نيست(وَ اِلَي الوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا) است، (الي) يعني به سوي، نگفته(اِلَي وَالِدَيْنِ) گفته «بِالْوَالِدَيْنِ» يعني خودت قاشق غذا را دهان بابا و ننه پير بگذار. يعني احسان با دست خودت باشد. * والدين، چرا گفته والدين، نگفته(بالابوين)، اَب يعني پدر، اَبوين يعني پدر و مادر، اما والدين با ابوين فرق مي‌کند، اَب شامل پدر زن هم مي‌شود، به پدرزن هم مي‌گويند اَب، به معلم هم مي‌گويند اَب، به عمو هم مي‌گويند اَب، کلمه اَب به پدر مي‌گويند به عمو مي‌گويند به پدرزن مي‌گويند به معلم هم مي‌گويند، اما والدين را به هيچ کس جز پدر و مادر نمي‌گويند، اين گفته «بِالْوَالِدَيْنِ» يعني والدين حساسيت دارد وگرنه مي‌گفت(بالابويه). * احسان، نه انفاق. نگفته «بِالْوَالِدَيْنِ»(انفاقا)، اگر مي‌گفت انفاق يعني پول بده، گاهي پدر و مادر پول نمي‌خواهند، وضع مالي‌شان خوب است، محبت مي‌خواهند. * هر نوع احسان، چرا؟ اگر مي‌گفت «وَبِالْوَالِدَيْنِ»(الاحسان)، (الاحسان) يعني احسان خاص، مثل اينکه بگوييم(الرجل) يعني آن مرد خاص، اما مي‌گوييم رجل يعني مرد، هرکه مي‌خواهد باشد، نگفته «وَبِالْوَالِدَيْنِ»(الاحسان) گفته(احساناً) که شامل همه رقم مي‌شود، هرنوع احسان باشد، احسان بدون الف و لام است، چون بدون الف و لام است شامل همه مي‌شود.