🔶🔹 ریشه‌شناسی فهم غلط نسبت به فضای سایبر- (بخش دوم) 📆 به مناسبت تصویر نامه‌ای که این روزها با مضمون «اینترنت آزاد» و با تعبیر «بازگشت اینترنت به شرایط عادی» منتشر شده است. ✴️ تیر ماه ۱۳۹۹ بود که یک سند بسیار مهم در شورای عالی فضای مجازی تصویب شد؛ سندی که مدت‌ها انتظار مصوب شدنش را کشیده بودیم: «طرح کلان و معماری شبکه‌ی ملی اطلاعات» 🌐 https://ito.gov.ir/fa/news/107550 ❇️ امیدمان این بود که هر چند عملکرد دولت وقت از سویی و دبیر وقت شورا از سوی دیگر، در تعارض با منویات امام جامعه، منافع ملی و ارتقاء حریم خصوصی و امنیت مردم در فضای سایبر بود، اما بالاخره با تصویب طرح شبکه‌ی ملی اطلاعات، می‌توان زمینه‌سازی اتفاقات مهم و اساسی را برای حصول «فضای سایبر ملی» رقم زد. ⭕️ اما بررسی متن سند، خبر از یک اشتباه بسیار عمیق علمی می‌داد. در صفحه‌ی ۶ سند بیان شده است: «بر اساس این مدل، لایه‌های محتوا و خدمات کاربردی خارج از قلمرو شبکه‌ی ملی اطلاعات ... است.» ⬅️ این بدان معنا است که اساساً شبکه‌ی ملی اطلاعات صرفاً در دو بعد فیزیکی و فنی تعریف شده و اصل کار آن که «بسترسازی برای کنترل محتوا» است، خارج از حیطه‌ی شبکه فرض شده است‼️ ♨️ عمق این خطا مانند این است که سندی با عنوان «طرح کلان و معماری شبکه ملی آبرسانی» از سوی سازمان آبفای کشور تدوین گردد اما در آن قید شود «جریان آب و خدمات آبرسانی،‌ خارج از قلمروی شبکه‌ی ملی آبرسانی است!» 1⃣ پرسش نخست این است که اگر جریان محتوا، خارج از قلمروی شبکه‌ی ملی اطلاعات تعریف شده، اساساً این شبکه برای چه کاری طراحی شده است؟! 2⃣ و پرسش دوم این است که چگونه ممکن است حتی در سطح شورای عالی فضای مجازی، چنین خطای علمی فاحشی رخ دهد؟ جهل یا عمد؟ ❇️ پایان بخش دوم ✍️مهندس شکوهیان‌راد @SHRChannel 🌐 لینک: https://eitaa.com/joinchat/2793996420C418ac5a508