باکی ندارم که دیگر هیچ آیه ای از قرآن را نشنوم رسول اکرم (ص) آیه 7 و 8 سوره زلزال را خواندند: «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ». ترجمه: «پس هر آن کس که اندکی کار نیک یا بد کند، نتیجه آن را می بیند». یک نفر عرب بادیه نشین، سخت تحت تأثیر قرار گرفت و عرض کرد: ای رسول خدا «مِثْقالَ ذَرَّهٍ؟!» (یعنی حتی کوچکترین عمل هم فراموش نمی شود؟). پیامبر (ص) فرمود: آری! بادیه نشین فریاد برآورد: وا سواتاه «وای بر من در مورد آشکار شدن بدی» و گریه می کرد. رسول خدا (ص) وقتی حال او را دید فرمود: «این بادیه نشین کسی است که دلش از ایمان خبر می دهد و آمیخته با ایمان است». و وقتی صَعْصعَه، عموی فرزدق، این دو آیه را شنید، گفت: «حسبی من القرآنِ ما سَمِعْتٌ لا اُبالی بعد هذِهِ الآیه اَنْ لا اسمَعَ من القرآنِ شیئاً». ترجمه: «از قرآن همین آیه را که شنیدم، برای من کافی است، و بعد از شنیدن این آیه، باکی ندارم که دیگر هیچ آیه ای از قرآن را نشنوم». * برگرفته از نرم افزار جامع گلبرگها