ادامه...
وَ كَاشَفَ فِي اَلدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6)و در دعوت به سوى تو با خويشانش،آشكارا به ستيز پرداخت
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7)و در(راه)خوشنودى تو،با قبيلهاش جنگيد
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ.
(8)و در برپا داشتن دين تو،از ارحامش گسست
وَ أَقْصَى اَلْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9)و نزديكان را بر اثر انكارشان،دور نمود
وَ قَرَّبَ اَلْأَقْصَيْنَ عَلَى اِسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ.
(10)و دورتران را بر اثر پذيرفتنشان-براى تو-نزديك نمود