رسم دنیا در همین است آنکه آمد رفتنی‌ست بعدِ رفتن نام نیکت بر زبانها ماندنی‌ست تا توانی خلق را از خود مرنجان با سخن آنکه بالاتر نشیند ، آخرش افتادنی‌ست عمر و جانت گرچه عمر نوح هم باشد ولی شیشه ی عمر گرانم عاقبت بشکستنی‌ست ثروتت بند است بر شب شهرتت با یک تبی عاقبت ثروت به دست وارثان بسپردنی‌ست دل مبند بر مال دنیا ، مالِ دنیا بی‌وفاست خرقه‌ی زر هم بپوشی سیم و زر نابردنی‌ست 👤 سید اکبر رضازاده طباطبائی @Sarayan_News