همه او را با نام «غریب طوس» می‌شناختند؛ این نشان از علاقه‌ی مدافع لبنانی به بود شهادت آرزوی قلبی اش بود که برآورده شد. اقتدا به کرد. حسین(علیه‌السلام) شهید شد اما نگران خیمه‌ها بود و شهید شد اما نگران مردم دنیا بود. نگران دخترانی که پیرو هستند، اما عکس هایشان با چادر حضرت مادر بر روی پر‌وفایل‌ها خوش رقصی می کند. نگران حجاب هایی که این روزها رنگ و بوی مدگرایی به خود گرفته اند. نگران دنیای این روزها که ممکن است اعتقاد به محرم و نامحرمی با سرگرمی هایشان فراموش شود. شهید احمد مشلب مدافع شد تا (علیه‌السلام) نگران نگاه حرامی سوی حرم نباشد. کاش ما هم مدافع ایمانمان باشیم تا او هم نگران تیرهای بر قلب هایمان نباشد...