بنابراین تجربه بیش از یک قرن ملت ایران،از نهضت مشروطه تا کنون و مرور خسارتهای جبران ناپذیر حاکمیت هرج و مرج و دیکتاتوری،بیانگر این است که اولا،برای رسیدن به موقعیت کنونی راهی طولانی و پر مرارت پیموده شده و برای رسیدن به مقصد و تحقق آرمانهای انقلاب اسلامی نباید خسته و ناامید شد. ثانیا،در یک مقایسه تاریخی و منصفانه اثبات می شود که بهترین گزینه برای حاکمیت در سپهر سیاسی ایران،مردم سالاری دینی است هر چند که نواقصی دارد و رفع نواقص با حضور و مطالبه به حق مردم امکان پذیر است. ثالثا،با پشت کردن به مردم سالاری که مظهر آن انتخابات است،راهی به جزء دیکتاتوری یا هرج و مرج ،فرا روی ملت ایران نیست و گرگهای گرسنه ای که در کمین ملت ایران نشسته اند به دنبال همین هدف هستند. در نتیجه عقلانیت اقتضا می کند که برای حفظ جمهوری اسلامی که دستاورد و به تعبیر مقام معظم رهبری،خون آورد صدها هزار انسان والا و شجاع و فداکار است،با صبر و استقامت و بصیرت از این تحفه الهی،صیانت کنیم و ان شاء الله از تاریخ عبرت بگیریم،زیرا گفته اند،ملتی که از تاریخ عبرت نگیرد،عبرت تاریخ می شود. @Sdratalmontaha