حضرت اميرالمومنين در حكمت ٢٩١ فرمودند: گناهي كه پس از آن به اندازه دو ركعت نماز مهلت برايم باشد مرا نگران نميكند چرا كه در اين نماز يا پس از آن ، عفو و عافيت را از خدا مي طلبم و توبه ميكنم تدبر در روايت : ١- گناه في نفسه انسان را اندوهگين ميكند. ٢-اگر بعداز گناه به نماز برسيم ، نماز اثر گناه را محو ميكند. ٣-گناه يك بيماري است كه در نماز بايد طلب عافيت كرد. ٤-نقش نماز كفاره گناهان است . ٥-درد و درمان در خود انسان است ، خودش گناه كرد خودش هم بايد درمانش كند. ٦-انسان خلاف ميكند اما فطرتش او را بسوي پشيماني مي كشاند. ٧-خلاف دنباله دار هم قابليت بي اثر شدن و خنثي شدن دارد. ٨- گناه، انسان را از انسانيت خارج ميكند اما بواسطه نماز ميتواند به حقيقت خود برگردد. ٩- گاهي بعد از گناه به اندازه دو ركعت نماز هم وقت نداريم . ١٠- وقتي رابطه ما با خدا خوب باشد (نماز) ، خدا دل مردم را از ما راضي ميكند. ١١-پوشش عافيت قويتر از مغفرت است به همين دليل حضرت درخواست عافيت كردند. ١٢-نماز يأس را مرتفع ميكند ١٣- از خدا درخواست كنيم اساسا گناهي مرتكب نشويم . ١٤-دعاي بعد از نماز مستجاب است ١٥-عافيت حقيقي يعني بدون گناه زندگي كردن. ١٦-نقش دو ركعت نماز حقيقي و خالصانه، محو گناه است . ١٧-اگر انسان بعد از نماز خود را غمگين مي بيند يا نماز صحيحي نخوانده يا درخواست عافيت نداشته است . ١٨-توفيق نماز و طلب عافيت نصيب هركس بشود، غصه ها بر او مسلط نميگردد. ١٩-عافيت همان حقيقت توبه است . ٢٠-براي طلب عافيت بايد به همه خدايي خدا رجوع كرد(الله) ٢١-چون نماز حقيقي قرب مياورد ، دستش براي "طلب" باز است. ٢٢-راه نجات از گناه در اختيار همه هست . ٢٣-گناه، ايجاد فاصله با خداي سبحان ميكند حال فرد با نماز، خود را در جايگاه انس قرار دهد و خودش را دور نكند . ٢٤-ذنب، گناه دنباله دار است پس نماز ادامه گناه را قطع ميكند. ٢٥-بعد از نماز انسان بيشتر متوجه عيوب خود ميشود چون در پرتو نور قرار گرفته است . ٢٦-انسان بعد از نماز وجيه و آبرودار ميشود و ميتواند از خداي سبحان درخواستي داشته باشد. ٢٧-و در پايان نمازي حقيقي است كه نورانيت آن موجب اخراج ما از ظلمت و تشخيص عيوب شود و ما را به درخواستهاي متعالي و كمال گرا سوق دهد. استاد بروجردي كلاس شرح نهج البلاغه @Emamzamaniam313