🔺رفیق خوب را تنها با نماز و روزه‌اش نمی‌توان شناخت. تنها با ریش و پيراهن و انگشترش نمی‌توان شناخت. تنها با چاکریم و مخلصیم نمی‌توان شناخت. این‌ها بد نیست اما کافی نیست. یک رفیق خوب؛ رفیقی است که سر دوراهی خوب و بد، فقط خودش را نبیند، تورا هم حساب کند؛ دست تو راهم بگیرد. مثل حبیب‌بن‌مظاهر که دست رفیقش مسلم را گرفت و در دست امام گذاشت و تا دم مرگ همراه رفیقش بود.