من داد می زنم پس هستم... خیلی وقت است به این باور رسیده‌ام که عده‌ای که تهی از محتوا و پوچ از تفکرند برای اثبات خود دائما منتظر یک دعوا هستند تا سریعا یک طرف ماجرا ایستاده و در اتشش بدمند و سر و صدا کنند یا وقتی دعوایی نیست و همه چی آرام است خودشان دعوایی به پا می‌کنند و سر و صدایی. بگذارید خلاصه و راحت بگویم این عده اساسا هویت خودشان را در دعوا می بینند یعنی اگر یک طرفِ دعوا نباشند احساس می کنند وجود ندارند. چرا!؟ خوب معلوم است چون در دعواست که می‌شود صدا را بالا برد و‌ دیده شد که اگر محتوا داشته باشی و حرفت به قِرانی بیارزد با صدای آرام و در لفافه هم شنیده می شود و اثر می‌گذارد. این مقدمه را داشته باشید و برگردیم سروقت این دو عکس! شاید باورتان نشود ولی این دو مطلب در یکی از کانال‌های نسبتا پرمخاطب ایتا در مورد یک موضوع منتشر شده است. روز چهارشنبه ودر اثنای یک اتفاق که احتمالا ادمین محترم از جزئیاتش بی‌خبر است یک فیلم را منتشر می کند و با یک کپشن یک خطی (تیترگونه) به پلیس حمله می کند اما دو روز بعد که ابعاد ماجرا مشخص می شود و پلیس بی گناه می نماید، بدون انتشار ویدئو جدید که ناقض مواضع قبلی خود او‌ست با اشاره به یک کلیپ تدوین شده از سوی یک منبع نامشخص (با این عنوان در تلاش است بصورت غیر مستقیم اصالت و صحت آن را زیر سؤال ببرد) می کوشد یک طرف جدید در این دعوا پیدا کند و دستی بیندازد و صورتی پیدا کند برای چنگ انداختن و این بار مسئولین. بله. به همین راحتی می‌توان همه چیز را فدای حفظ هویت خیالی خود کرد. کانال #سید_سراج_الدین_جزائری https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046