••• ❀ بس بگردید و بگردد روزگار دل به دنیا در نبندد هوشیار ••• ❀ ای که دستت می‌رسد کاری بکن پیش از آن کاز تو نیاید هیچ کار ••• ❀ اینکه در شهنامه‌ها آورده‌اند رستم و رویینه‌تن اسفندیار ••• ❀ تا بدانند این خداوندان ملک کز بسی خلق است دنیا یادگار ••• ❀ این همه رفتند و مای شوخ چشم هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار ••• ❀ ای که وقتی نطفه بودی بی‌خبر وقت دیگر طفل بودی شیرخوار ••• ❀ مدتی بالا گرفتی تا بلوغ سرو بالایی شدی سیمین عذار ••• ❀ همچنین تا مرد نام‌آور شدی فارس میدان و صید و کارزار ••• ❀ آنچه دیدی بر قرار خود نماند واین چه بینی هم نماند بر قرار ••• ❀ دیر و زود این شکل و شخص نازنین خاک خواهد بودن و خاکش غبار ••• ❀ گل بخواهد چید بی‌شک باغبان ور نچیند خود فرو ریزد ز بار ••• ❀ این همه هیچ است چون می‌بگذرد تخت و بخت و امر و نهی و گیر و دار ••• ❀ نام نیکو گر بماند زآدمی به کاز او ماند سرای زرنگار ••• ❀ سال دیگر را که می‌داند حساب؟ یا کجا رفت آن که با ما بود پار؟ ••• ❀ خفتگان بیچاره در خاک لحد خفته اندر کلهٔ سر سوسمار ••• ❀ صورت زیبای ظاهر هیچ نیست ای برادر سیرت زیبا بیار ••• ❀ آدمی را عقل باید در بدن ور نه جان در کالبد دارد حمار ••• ❀ پیش از آن کاز دست بیرونت برد گردش گیتی زمام اختیار ••• ❀ گنج خواهی، در طلب رنجی ببر خرمنی می‌بایدت، تخمی بکار ••• ❀ چون خداوندت بزرگی داد و حکم خرده از خردان مسکین در گذار ••• ❀ چون زبردستیت بخشید آسمان زیردستان را همیشه نیک دار ••• ❀ شکر نعمت را نکویی کن که حق دوست دارد بندگان حقگزار ••• ❀ لطف او لطفیست بیرون از عدد فضل او فضلیست بیرون از شمار ••• ❀ گر به هر مویی زبانی باشدت شکر یک نعمت نگویی از هزار ••• ❀ نام نیک رفتگان ضایع مکن تا بماند نام نیکت پایدار ••• ❀ کام درویشان و مسکینان بده تا همه کارت بر آرد کردگار ••• ❀ با غریبان لطف بی‌اندازه کن تا رود نامت به نیکی در دیار ••• ❀ زور بازو داری و شمشیر تیز گر جهان لشکر بگیرد غم مدار ••• ❀ از درون خستگان اندیشه کن وز دعای مردم پرهیزگار ••• ❀ ✓ منجنیق آه مظلومان به صبح سخت گیرد ظالمان را در حصار ••• ❀ با بدان بد باش و با نیکان نکو جای گل گل باش و جای خار خار ••• ❀ هر که دد یا مردم بد پرورد دیر زود از جان بر آرندش دمار @Shah_yad