📜وکیل معرفی شده توسط جاناتان مسعود طالقانی از وکلای بسیار خبره وزیر دست ایرانی بود که در امور بین الملل هم دستی بر آتش داشت و در اکثر پرونده هایش موفق بوده و بسیار خوش می درخشید جاناتان به دلیل تسلط بسیار زیاد مسعود به زبان انگلیسی و همچنین آشنایی اش با مسائل حقوقی بین الملل انتخاب و به پارکها معرفی کرد. 📜مسعود طالقانی حدود 10 سالی از ادموند بزرگ تر نشان می داد. بسیار شوخ طبع و خوش سخن متعهد به رعایت اصول اخلاقی در کار فردی متدین و در عین حال زیرک بود ظاهری کاملاً ایرانی داشت موهای مشکی پرپشت که به خوبی مرتب شده بود اندامی نچندان متوازن با قدی متوسط پوست صورت سبزه و همیشه با کمی ته ریش. 📜در کل چهره بانمک و مردانه داشت چشم هایش بادامی و پلک هایش کمی افتاده ب نظر می رسید. برای کارش احترام زیادی قائل بود مخصوصاً در زمان برخورد با موکلین ش سعی می‌کرد همیشه با ظاهر مرتب و رسمی حاضر شود عادت داشت یک کیف دستی مردانه کرمی پر از اسناد و مدارک همراهش باشد که در اکثر مواقع شب قبل شب قبل در منزل تا دیر وقت روی آنها کار کرده بود در مجموع یک مرد پر تلاش دلسوز و محترم بود. 📜 در اولین برخورد آنقدر گرم و صمیمی ومهربان با ادموند رو به رو شد که او نیمی از نگرانی هایش را از خاطر برد تنها و دلشکسته با قدم های لرزان و لغزان کوچه ها را به امید رسیدن به یک راه برای نجات می پیمود در دل وحشت عظیمی لانه کرده بود گام هایش را بلند تر بر می داشت و سعی می کرد و پشت سرش نگاه نکند از گذرگاه های تنگ و باریک به سرعت می گذشت نوری از دور نمایان شد با خودش تکرار می کرد فقط باید به سمت نور حرکت کنم آنجا حتماً راه نجاتی هست گاهی احساس می کرد سایه هایی پشت سر شورا تعقیب می‌کند و همین باعث میشد سریع تر راه برود ناگهان خود را در مقابله گنبد طلایی درخشان دید. 📜با دلهره به اطراف می نگریست جمعیت زیادی را مشاهده کرد که بی اعتناء به سمت آن مکان نورانی در حرکت بودند و هیچ هراسی هم در دل نداشتن طرح آن تنها روشنایی شهر از آنجا نشأت می گرفت ادموند چندین بار تلاش کرد تا از کسی بپرسد اینجا کجاست اما گویی هیچ کس او را نمی دید در میان وحشت ای مرگبار دست و پا میزد که مفری از آن نبود دلش می خواست فریاد بکشد و کمک طلبد اما حنجره اش یاری نمی کرد و صدا در گلویش بی اثر بود. 📜نگاهش دوباره به آن گنبد تلاقی کرد مانند خورشید درخشان بود کسی که به آن خیره می شد قدرت برگرفتن نگاهش را نداشت. مانند معجزه موسی علیه السلام در رویارویی با ساحران قلب هر بیننده ای را می بلعید در مقابل جریان آب خروشانی قرار گرفته بود که او را بی اختیار به اقیانوس بی انتهایی معنویت پیوند می زد. 📜 تسلیم شده پاهایش یاری حرکت نداشت بر زمین زانو زد و شرکت به راز و نیاز با خداوند آه سته آهسته عطر دلربا ای گل نرگس مشامش را پر می‌کرد. از جایش بلند شد و نگاهی به پشت سر انداخت وجود آشنایی غریب را در نزدیکی احساس کرد همان مرد نورانی و یاور همیشگی مانند کسی که تمام عمر فلج بوده و هرگز حرکت ارادی نداشته است قادر به بلند شدن نبود از لبه تخت خواب به پایین لغزید و در حالی که به آن تکیه میداد روی زمین نشست و سرش را در دست گرفت و بریده بریده و کوتاه نفس می کشید. 📜 صدای ضربان تند قلب اش در سرش می کوبید دنبال راهی بود تا بتوانند بر ترس و هراس غلبه کند چه نوای روح بخش اذان صبح در فضا طنین انداز شد.. الله اکبر! الله اکبر! ادامه دارد... تالیف: ‌‎‌‌‌‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh