🌸🌸🌸🌸🌸🌸
برگردنگاهکن
پارت207
همین طور که با گوشیام بازی میکرد گفت:
شما فرض کنید می خواید مسافتی رو با کسی هم مسیر باشید. چی باعث میشه شما با اون فرد توی یه مسیر مشترک حرکت کنید؟
منتظر ماند تا جواب بدهم.
با تردید گفتم:
–خودتون گفتین دیگه، وقتی مسیر یکی باشه یعنی مقصدشونم یکیه.
–حالا اگر یکی از این دو نفر ، مقصد خودش رو ندونه چه اتفاقی میوفته؟
نگاهی به گوشیام که هنوز در دستش بود انداختم.
–یعنی ندونه کجا میخواد بره؟
سرش را به علامت مثبت تکان داد.
–اونجوری که گیج میزنه، ممکنه به هر جایی سرک بکشه و فکر کنه اون جا مقصدشه.
–این چیزی که گفتین در خوشبینانهترین حالت بود. تازه اگر هم این کار رو بکنه اون کسی که باهاش هم مسیر بوده متوقف نمیشه و به راهش ادامه میده و این چون سرگرمه، جا میمونه و دچار تشویش میشه بعدشم کمکم این ها از هم دورتر و دورتر میشن. ولی در بیشتر موارد خیلی بدتر از این میشه. همون اول که میفهمن مقصدشون یکی نیست به جدایی و نیمه راهی کشیده میشه. حالا شما فکر کن این اتفاق برای دونفر افتاده، به هر دلیلی با هم هم مسیر شدن ولی مقصد متفاوتی دارن آیا فقط یه علاقهی تنها میتونه اون ها رو هم مقصد کنه؟
سرم پایین بود و به حرف هایش گوش میکردم.
وقتی سکوتش طولانی شد سرم را بلند کردم و او به چشمهایم نگاه کرد.
–میتونه؟
سکوت کردم.
ادامه داد:
–من اوایل آشناییمون نمیدونستم که مقصدمون تو زندگی یکی هست یا نه، برای فهمیدنش شاید مجبور بودم شما رو در شرایطی قرار بدم که انتخاب کنید. بعد کمکم انتخاب هایی که میکردین من رو مشتاق میکرد برای نزدیکتر شدن به شما. آدم ها از روی انتخاب هاشون شناخته میشن.
حالا هم اگر این جا هستم هم از روی شناخت هست هم علاقه.
لب هایم را به داخل دهانم کشیدم.
–پس با این حساب من باید فقط یه سوال از شما بپرسم و اونم این که مقصد زندگیتون کجاست؟ شاید تمام سوالهام توش مستتر باشه.
گوشیام را به طرفم گرفت.
–ممنونم که این قدر خوب متوجهی منظورم شدید. البته به جای کلمهی مقصد کلمهی هدف رو قرار بدید بهتره.
پرسیدم:
–ولی من دیدم آدم هایی که با همسراشون تو یه مسیر میرن ولی مقصدهای متفاوتی دارن با این حال به زندگیشونم ادامه میدن.
نفسش را بیرون داد.
–بله هستن. ولی اونا از زندگیشون لذت نمیبرن، کمکم از همدیگه متنفر میشن یا این که یکی از اونا گذشت و سکوت می کنه، که اتفاقا همین سکوت کردن و برای خدا تحمل کردن یه راه میانبری هست برای نزدیک شدن به هدف. کاری که من تو زندگی قبلیم سعی کردم انجام بدم. ولی هلما خودش خواست که جدا بشه چون میگفت زودتر می خواد به هدف خودش برسه. یه هدف پوچی که میخواست تمام زندگیش رو فداش کنه.
ولی مقصدی که من ازش حرف میزنم رسیدنی نیست.
با تعجب نگاهش کردم.
–مقصد اسمش روشه دیگه، باید بالاخره بهش برسیم.
لبخند زد.
–درسته، ولی هدف و مقصدی که من ازش حرف می زنم تا روز مرگمون باید ادامش بدیم. یه افق دور و درازه...
ضبط گوشیام را روشن کردم.
لیلافتحیپور
🌸🌸🌸🌸🌸🌸