احمد بن حنبل پیشوای مذهب حنفی بود. روزی وارد کوفه شد. آنجا مردی بود که اظهار تشیّع داشت. به احمد گفت: از تو درخواستی دارم. احمد گفت: بگو مرد گفت: دوست دارم قبل از اینکه از اینجا بروی، مذهب خود را به تو عرضه کنم! احمد گفت: میشنوم. مرد گفت: من معتقدم که علی‌بن‌ابی‌طالب بعد از پیامبراکرم بهترین، برترین و داناترین شخص بود و امام بعد از پیامبر است. هنوز سخنش تمام نشده بود که احمد گفت: ای مرد در این اعتقاد نقصی نیست! چهار نفر از یاران پیامبر جابر، ابوذر، مقداد و سلمان قبل از تو این باور را داشته اند. مردی از خوشحالی در پوست خود نمیگنجید. #فضیلت‌آن‌است‌که‌دشمنان‌بر‌آن‌گواهی‌دهند | کشف‌الغمه،ج۱،ص۱۶۰