✖️چند نکته در مورد 👌👇 ▪️روز گذشته یک اتفاق خیلی خوب در کشور افتاد و همزمان با روز صنعت هوایی از جنگنده آموزشی و پشتیبانی نزدیک کوثر رونمایی شد. از لحظه رونمایی تا این ساعتی که این کلمات را می‌نویسم، در گروه‌ها، کانال‌ها، سایت‌ها و شاید هم بسیاری از فروم‌های نظامی مطالب بسیاری در این مورد نوشته شده.. ❌👈 و برخی از دوستان ناراحتند از اینکه چرا اف5 دهه 60 قرن گذشته میلادی را بنام کوثر ساخته‌ایم و با آن جنجال درست کرده‌ایم؟ ▪️این را بنده به عینه توسط بسیاری از دوستان دیدم و برخی دیگر از دوستان نظامی‌نویس که سایت و کانال معتبری دارند، طبق معمول غرهایی زدند و تیکه انداختند و به سادگی از کنار آن گذشتند. این دوستانِ خیلی باسواد هر چیزی را که در داخل کشور ساخته شود، لگن می‌دانند اما در مورد ساخته یک کشور دیگر، یک مقاله چند صفحه‌ای می‌نویسند. ▪️بله، کوثر همان بدنه اف5 را دارد، همان موتور را هم، اما همه این‌ها دیگر امریکایی نیستند و ساخت ایران هستند. کوثر، یک گامِ بلندِ رو به‌جلویِ بسیار مهم بود که صنعت دفاعی کشور برداشت. آنهایی که اهل مطالعه، تدقیق و تحقیق هستند به‌خوبی می‌دانند که👇 ✖️👈بسیاری از کشورها اصولا سراغ ساخت جنگنده نرفته و نمی‌روند، به‌جز آنکه به سطحی از تکنولوژی رسیده باشند که بتوانند از پسِ آن بر بیایند یا آن اندازه با سازنده‌ها و شرکت‌های تولیدکننده موتور و سایر قطعات ارتباطات نزدیکی داشته باشند که موفق شوند بدون هیچ مشکلی نیازمندی‌های ساخت یک جنگنده را تامین کنند. همین الان هم در دنیای امروز، ، ، ، و به صورت شراکتی و سازندگان اصلی هواپیمای جنگنده هستند و بقیه کشورها مانند ، و و نیز با همکاری تکنولوژیکی همین کشورهای اصلی به ساخت جنگنده رسیده‌اند. ▪️جمهوری اسلامی ایران، درست 40 سال است که به شکل‌های مختلف در تحریم به سر می‌برد. هر آنچه هم در حوزه هوایی دارد، مربوط به قرن گذشته است و همه رایزنی‌ها برای خرید یک جنگنده نسل 4++ به دلیل و تاکنون راه به جایی نبرده و به‌نظر هم نمی‌رسد تا دو سال آینده بتوانیم شاهد حضور جنگنده سوخو30 در کشورمان باشیم، شاید روس‌ها هم به دلیل نوع نگاه ایران به این جنگنده حاضر به چنین کاری به سادگی نشوند، چرا که ایران خواستار ساخت 80% محصول خریداری شده در داخل شده است و این هم دلیلی دارد. با این حال، ساخت کوثر زمین تمرینی برای صنعت دفاعی و هوایی کشور است تا بر اساس آن بتوان به آینده‌ای روشن‌تر رسید. کوثر یک ارتقای بسیار سنگین روی یک جنگنده قدیمی است، درست همان کاری که شرکت‌های روی اف5های تایلند، کلمبیا، برزیل یا ترکیه کردند که آخری مجهز به رادار اف16 شد. ▪️کوثر درست است هنوز در دسته نسل چهارمی‌ها به دلیل استفاده از موتور توربوجت جای نمی‌گیرد، اما به یاد داشته باشید کشوری که توانست موتور را بسازد، بدون شک موتور را هم می‌سازد و شاید هم ساخته باشد. ❗️ما در حالی بر سر مال خودمان می‌زنیم که 🔺کشوری مانند هند یک جنگنده تجاس دارد که اولا سه دهه پیش ساخت آن در دستور کار قرار گرفت و حالا هم که ساخته شده، فقط اسمش هندی است و عروس هزار دامادی است که هر قطعه‌اش از یک گوشه دنیا آمده و شده تجاسِ هندی. 🔺یا همین چین، هنوز هم در حال مهندسی معکوس جنگنده‌های روسی است و نسل پنجمی‌هایش هم دزدی رسمی از اف22 و اف35 امریکا است. 🔺گریپین سوئدی هم از موتور امریکایی بهره می‌گیرد و در هیچ جای دنیا جنگنده‌ای 100در100 ساخت آن کشور نیست، چرا که برخی از قطعات و یا آلیاژها را فقط چند شرکت می‌سازند و واردات آن بسیار به صرفه‌تر از تولید آن است. ▪️آیونیکی که کوثر از آن بهره می‌برد، نشان می‌دهد که ایرانی‌ها توانسته‌اند در این کلاس به پیشرفت‌های خوبی برسند، ساخت سازه بسیار مهم است، یکپارچه‌سازی صدها قطعه‌ای که در داخل ساخته شده توسط یک رایانه مرکزی، کار کوچکی نیست. این آیونیک و قطعات می‌توانند به اف4، اف14 و یا هر جنگنده جدیدی با موتور قدرتمندتر منتقل شوند، در حالی که برای ارتقا هر یک از اف5ها به این شکل باید دستکم 7 میلیون دلار پول می‌دادیم. اما حالا تکنولوژی ساخت جنگنده در داخل کشور وجود دارد و این یک گام بسیار مهم است، قرار نیست همین امروز ما استرایک ایگل یا سوپرهورنت بسازیم، همین مقدار هم گامی بلند و رو به جلو است و چه بسا در ساخت مشارکتی سوخو30 ما از همین تجربیاتمان استفاده کنیم. کوثر می‌تواند زمینه خوبی برای آموزش خلبانان جوان کشور باشد، آنها با جنگنده‌ای می‌پرند که هر چند ساعت دلش بخواهد پرواز کند، قطعاتش در داخل وجود دارد و این یعنی رسیدن به یکی دیگر از استانداردهای در میزان ساعت پرواز خلبان‌ها.... ↘️eitaa.com/shakhes_1 ایتا ↘️http://sapp.ir/shakhes.1 سروش