شمیم افق
پیام رسانی گاهی عملی كه در برهه ای از زمان انجام می گیرد، در هاله ای از ابهام باقی می ماند، یا به صورت تحریف شده به دیگران منتقل می گردد، یا كسانی كه دانستن آنان می تواند مؤثّر باشد، بی خبر می مانند. برای موفقیت آمیز بودن هر حركت انقلابی، باید «پیام» آن به دیگران برسد و روشنگری اذهان عمومی، سبب جلب افكار بدان سمت گردد، یا با تبیین ماهیت یك نهضت، جلوی تحریف ها و كتمان ها و سوء برداشت ها گرفته شود. در نهضت عاشورا از این عنصر سرنوشت ساز، استفاده شده است. امام حسین علیه السلام، پیام حركت خود را هنگام بیرون آمدن از مدینه، در ایام اقامت در مكّه، هنگام خروج از مكّه به سمت كوفه، چه با خطابه هایش، چه با نامه هایی كه برای هواداران و سران شیعه در كوفه و بصره نوشت، چه به نماینده ویژه خود مسلم بن عقیل كه به كوفه فرستاد، ابلاغ كرد، تا حجّت بر همه تمام شود و كسی بی خبر نماند. مسلم بن عقیل، نامه امام را در كوفه، پس از آنكه گروهی از شیعیان گرد آمدند، در حضور آنان خواند و همه اشك شوق ریختند. [وقعة الطّف، ص 100] مسلم، این كار را پیوسته تكرار می كرد و با حضور هر گروهی جدید، نامه حسین بن علی را بر آنان باز می خواند. [ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 41]. كسانی در راه این پیام رسانی جان باختند. از جمله قیس بن مسهر صیداوی بود كه حامل پیام امام و نامه او به شیعیان كوفه بود و مأموران ابن زیاد او را دستگیر كردند و چون حاضر نشد مخاطبان پیام را افشا كند، جان بر سر این پیام نهاد و به شهادت رسید. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 340]. 🆔 @ShamimeOfoq