اشعار دلسوخته
و زبانحال زینب س با امام حسین ع زینب تو با قدّ خَم بازم اومد کنار تو یا حسین ولی این بار جای تَنت بغل گرفت مزار تو یا حسین خون دل خوردن های من شروع شد از غروب عاشورا تا بمیرم گریه کن داغ توام به مادرم زهرا آتیش گرفته ام، ز غم جدایی گُل من امشب چهل شبه، تو کربلایی گُل من بدن تو بی سر زیر خاک و چقدر خسته ام از فاصله ها جون منو بر لب می رسوند راس تو بر نی میون قافله ها زیر خاک کربلایی کربلایی برادرم یا حسین امون از درد جدایی از جدایی برادرم یا حسین السلام ای کُشته دشت بلا ای حسین ثارُالله السلام ای کُشته دشت بلا ای حسین ثارُالله از اسارت آمدم ای عزیز من ای تشنه کام شهید چی بگم؟ از کجا بگم؟ بعد تو زینب چه بلایی کشید با دلی غرق خون و با دستهای بسته روی یک محمل روبرویم سر تو بود راهی شدم شبی به یک منزل در چشم دشمنا، شرم و حیائی که نبود این قد منو زدند، همه ی تنم گشته کبود کاشکی می مردم نمی دیدم که جور دختر تو آه می کشید با پاهای پر آبله از ترس عدو پشت سر ما می دوید یادته اون شب سه ساله ت تا سحر فریاد بابا زد لبتو بوسید و در ویرانه صبرش تموم شد و جا زد السلام ای کُشته دشت بلا ای حسین ثارُالله السلام ای کُشته دشت بلا ای حسین ثارُالله (دلسوخته) 🔷️اشعار 🔷️@Sher_Mazhabi
1.5هزار مشاهده