گر تو گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم گر خوار چون خارم کنی ای گل بدان خواری خوشم والاترین گوهر تویی داروی جان پرور تویی درمان دردم گر تویی در کنج بیماری خوشم آرد گرم غم جان به لب کی آیـدم افغان به لب؟ با هر چه خواهد یار من در عالم یاری خوشم