"افاطم لو خلت الحسین مجدلا
وقدمات عطشاناً بشط فرات
اذا للطمت الخد فاطم عنده
واجریت انهاراً علی الوجنات"
ای فاطمه، اگر حسین را که بر
خاک کربلا افتاده و کنار فرات
تشنه لب جان داده را در خیالت
تصور کنی، بر گونۀ خود میزنی
و نهرهای آب بر صورت خود جاری میکنی.
منتهی‌الامال؛بخشی‌ازقصیده‌دعبل‌خزاعی🌱✨