خلاصه نکات ناب از جلسه شرح صحیفه سجادیه علیه‌السلام، با بیان استاد مؤیدی حفظه‌الله؛ دعای سیزدهم، جلسه ششم، یک‌شنبه 13980826 – 20191117 نسخه صوتی (کیفیت بالا): https://eitaa.com/ShiaTowhid/198 نسخه صوتی (کم‌حجم): https://eitaa.com/ShiaTowhid/199 ♦️ خداوند به‌صورت پیوسته و لحظه به لحظه نَعَمات خود را بی‌آن که منّتی در میان باشد، بر بندگانش عطا کرده و می‌بخشاید. ♦️ آیا ما سِوی الله (آفریدگان) بدون خداوند سبحان هم می‌توانند به حساب آیند و کمترین تمایز و استقلالی داشته باشند؟ هر چه هست اوست! ♦️ عالَم قدس الهی، عالَم منت‌گذاری نیست! آدمی نیز باید مؤدَب به آداب الهی باشد؛ از این رو، اگر انسان به عمل خیر و نیکویی توفیق یافت، باید برای رضای خدا و با نیّتی پاک و خالص آن را بگزارد! باید مراقبت کرد که مبادا با منت گذاری، عمل خیر حبط و نابود شود! ♦️ ایمانِ انسان سبب می‌شود تا نوری در دل به درخشش آمده و او را به عالم بقاء ـ که حقیقتش در آخرت جلوه می‌کند ـ هدایت کند. این، سعادتی بس بزرگ است! هدایت‌گری فقط از سوی خداوند است و در حقیقت، اوست که باید بر بندگان منّت بگذارد! ♦️ هر گاه انسان در ایمانش به خداوند سبحان صداقت بورزد، همواره حالت شکر و سپاس در او وجود دارد؛ این حالت، نشانه صداقت در ایمان است. ♦️ میدان یافتن و فرمان‌روایی هوای نفس در انسان، سبب می‌شود تا حالت ناشکری در بنده، به آن وجود مقدس که اوضاع تکوین را سر و سامان و او را در این مسیر قرار داده، دوام داشته باشد. ♦️ انسان بر اساس بُعد طبیعی‌اش، در قضاوت کردن درباره خویشتن، نیمه خالی لیوان را می‌بیند. نتیجه آن نیز این است که از خَلق و خالق ناراضی می‌گردد؛ تا جایی که اگر خواسته‌های نفسانی، شَهَوی، غضبی و منسوب به اِله نفسش برآورده نشود، به بدگویی از خداوند، اهل بیت علیهم‌السلام، پاکان و شهدا زبان می‌گشاید. ♦️ «وَ مَن كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَ أَضَلُّ سَبِيلاً» (اسراء: 72)؛ کسی که در این عالم کور است، در عالم ملکوت هم با حالت کوری محشور می‌شود. جز این، او در آخرت گمراه‌تر از دنیا خواهد بود؛ چرا که گاه در دنیا در معرض هدایت خداوند در مواقعی چون ماه رمضان، اعتکاف و مجالس روضه سیدالشهدا علیه‌السلام قرار می‌گرفت. آن که در دنیا نور را دریافت نکند، در آخرت تاریک و گمراه خواهد بود. ♦️ امام صادق علیه‌السلام درباره آیه 72اُم از سوره مبارکه اسراء («وَ مَن كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى ... ») می‌فرمایند: «مَنْ لَمْ يَدُلَّهُ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ ...؛ آن که آیات عجیب و حیرت‌آور ـ الهی ـ او را به این تنبّه نکشاند که در پسِ این هستی، امری بزرگ در جریان است، در آخرت کور و گمراه خواهد بود.» غفلت‌زدگی و غرق بودن در خودخواهی‌ها، مصداق این آیه شریفه و روایت است. ♦️ تاریک‌ترین و محدودترین عالَم، عالَم ماده است. عالم اشباه و سایه‌ها؛ و نه صاحب‌سایه‌ها! اینجا ـ در دنیا ـ خبری نیست! هر آن چه هست، در ورای دنیا و در غیب است! ♦️ قیامت صغرای هر انسانی از لحظه مرگ او و منتقل شدنش به غیب عالم، شروع می‌شود. ♦️ آن چه که در لحظه آشکار شدن حقایقِ عوالِم وجود، به انسان ارزش و رفعت می‌بخشد، میزان بهره‌مندی او از حقیقت‌الحقایق است. در غیر این صورت، او با دستانی خالی به عالم بقاء منتقل خواهد شد. ♦️ انسان باید محاسبه داشته باشد؛ هر چند با کیفیت و کمیتی اندک! چرا که نتیجه محاسبه خوب، مراقبه خوب است. #خلاصه_نکات ♦️جلسات اخلاق استاد مؤیدی را دنبال کنید 🔷ایتا: https://eitaa.com/ShiaTowhid 🔷تلگرام: https://t.me/ShiaTowhid 🔷اینستگرام: www.instagram.com/ShiaTowhid 🔷سروش: http://sapp.ir/shiatowhid