#برشی_از_متن_سخنرانی (14) ظاهر شریعت، راهی برای رسیدن به باطن آن ... باید احکام ظاهری شریعت و یادگیری آن را با جدیت دنبال کرد. چرا که این، قدم نخست است. هر که سر سوزنی از آن تخلف کند، خلاف شریعت رفتار کرده و عقوبت خواهد شد. حلال‌ها و حرام‌ها که در رساله‌های عملیه آمده‌اند، روشن هستند. بنابراین، کسی که به احکام ظاهری شریعت بی‌اعتنایی کند، قطعاً در خط شیطان است. اما گاهی بعضی افراد، چنان در احکام ظاهری شریعت غرق می‌شوند که گویی ظاهر شریعت، اول، آخر، ظاهر و باطن است. آنان چنین می‌پندارند که غیر از ظاهر دین، هیچ خبری در کار نیست! این مصیبت است! مصیبت! در حقیقت، اقیانوسی از علایق دنیوی در درون چنین افرادی در حال موج خوردن است. چنین فردی، حتی اگر یک عمر نماز به‌جا آورده، روزه گرفته و آیات قرآن را تلاوت کرده باشد، می‌تواند در تاریکی‌ها غرق باشد. باید کاری کرد که یقظه و بیداری فطری رخ دهد. چرا که بیداری دل و یقظه فطری، سبب می‌شود تا شخص، اهل صعود و عروج گردیده و حال و هوای باطنی و سِرّ و سریره‌اش مطابق «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ يُوحَى إِلَيَّ؛ بگو: «من فقط بشری هستم مثل شما؛ ـ با این تفاوت که ـ به من وحی می‌شود» (کهف: 110) شود. اگر دل بیدار نشده و یقظه فطری رخ ندهد، انسان رسول الله را به‌عنوان رسول الله نمی‌بیند! در بهترین صورت، او را مُصلحی می‌یابد که تنها به‌سبب خیرخواهی می‌کوشیده تا مردم را از سیاه‌بختی‌ها نجات دهد. چرا که چنین فردی، جر زندگی دنیا را باور ندارد. منطق این دسته از افراد، در عمل‌شان هویداست. آن نیز این است که تا آن جا که می‌توان باید، از این دنیا و منافع ظاهری آن بهره برد. آنان در نهان خود، دنیا را چون جنگلی یافته‌اند که از هر قانونی عاری و محل تنازع بقاست. حتی برای این نگرش خود، فلسفه هم بافته و در قالب‌های رسمی به جامعه و جهان معرفی می‌کنند. «عنوان بصری» آن پیرمرد سال‌خورده، از پی بیداری فطری و یقظه‌ای بوده که در دل احساس می‌کرد، در پی حقیقتی بود که از ظاهر شریعت بدان امکان دست‌رسی وجود دارد. او با ظاهر دین آشنا بود. اما فطرت و بیداری دل او را به‌سوی باطن آن می‌بُرد. 📌 استاد #مؤیدی؛ شرح حدیث شریف عنوان بصری؛ جلسه دوم ❗️ متن، بدون تغییر در محتوا، مورد تصرف و ویرایش ادبی قرار گرفته است. ♦️ «توحید تشیّع» را دنبال کنید؛ ایتا | تلگرام | سروش | اینستگرام | توییتر