گرفته امـشب این دلـــم /به یاد غـربت بقـیع میرســـه بر مشــام جان /نســیم تربت بقیع سلام بر بقیـــع و بر / چـهار قبـــر بی حـــرم سلام ما به مـــــادرِ / چهــــار امام محـــترم به یادگار کـــــربلا / به زین الــعابدین سلام به سجده گاه و قبله ی/سید ساجدین سلام سلام بر آقایـــی که / کشـــته زهر کیـن شده به غربت امامـــی که/ فــــدای راه دیـن شده همیشـــه می گفتی آقا / امـــان از شـــام بلا توی مدینه هـم نشـــد / نصیبتون رســم وفا با غصـــه های کربلا / شکسـتی و پـیر شدی با این همــه داغ جگر /از زندگـی ســیر شدی یه عمــری روزه بودی و / چله نشــین کربلا گریه اَمونــت نمی داد / با دیــدن آب و غذا با دیدن آب و غذا/زنده می شـد سوز عطش توی دلت خیمه می زد/روضه جانسوزعطش تمام اینهـا یه طـرف / غــم اسارت یه طرف تموم بی حرمتی و / حرف جسارت یه طرف سه روز بعدِ واقعــه / پیـکــــر پاک شـــهدا به زیر آفــتاب داغ / مونـــده بـودن تو کربلا بنی اســد به همـــراهِ/ امـام ســجـاد اومـدن برای دفـــن شـــهدا / بدون غســل و بی کفن برای دفـــن پیکـــرِ / عـزیـــز و شــاه نینوا پیدا نشد توو کـربلا / کـــفـن به غیـــرِ بوریا امــام سـجــاد نشسـت / کـــنار پیکــــر بابا غریبــونه بغل گرفـت / پیـکـر بی ســـــر بابا زخمای روی پیکرش /که بیشــــتر از هزاربود انگاری روی آفـــتاب / ســتاره، بی شمار بود نه دستی داره به بدن/ نه انگـشت وانگشتری سینه پاره پاره ای / که مونده جـــای خنجری صاحــب عـــزای کربلا /امام زیــن الـعابدین اعضای پاره پاره رو/جمـع می کرداز رو زمین رو زخـم سیـــنه ی پدر/ علی اصغر و گذاشت پایین پـای پــدرش / پیکـــر اکـبر و گذاشت گریه و نوحه ســـر دادن / کـــنار پاره پاره تن الهی جـان عاشــــقان / فـدای شـــاه بی کفن غــریبونه به خاک رفت /عـــزیز جـان مصطفا عزا به پا شـد میوونِ / ملائـک عــــرش خــدا می اومد از عـــرش خدا / ناله و آه و زمـزمه روضه میخونددوباره باز/پهلو شکسته فاطمه غریب حسین غریب حسین(۴)