👉1👈
⭕️ اشتغال بانوان
❓نظرتان در موردِ تحصیل و اشتغال بانوان چیست؟
👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید.
ــــــــــــــــــ
📝 پاسخ:
✍️ هر کس فارغ از این که زن باشد یا مرد، بایَد برای تحصیلَش هدف‌گذاری کند. یعنی بدانَد که بعد از این همه سال تحصیل قرار است به چه چیزی برسد؟! چه داده و چه ستانده؟ هدفِ شما از تحصیل چیست؟
👈 1. مَدرک بگیرم، قابَش کنم و پُز بدهم. اگر هدف این است، شما در حالِ اتلافِ عُمرِ خود و غصبِ جایِ دیگران هستید!! عُمرِ گران‌بهایتان را دادید برای یک کاغذپاره!! اعتبارِ ما به شخصیتِ ما است و نه به مُهر و امضا و کاغذِ فلان دانشگاه! قدیمی‌ها سواد نداشتند اما صفا داشتند. خُب شما که نه دنبال شُغل بودید و نه دنبالِ علم، برای چه جایِ یک نفرِ دیگر را اشغال کردید و امکاناتِ بیت المال را چند سال هدر دادید؟!!
👈 2. کار کنم و به پول برسم؛ خُب قبل از آن‌که پس از چند سال تحصیل به این نتیجه برسم که برای این رشته، زمینه‌ی شغلی وجود ندارد، همین امروز بررسی‌اش کنم. اگر واقعا این رشته، شغلَش تضمین شده نیست آیا بهتر نیست جلو جلو همین امروز دانشگاه را رها کنم یا لااقل تغییر رشته بدهم یا مثلا یک فنّ و مهارت بیاموزَم؟
❓یا وقتی یک رشته و دانش یا حتی فلان شغل، نافع و سودمند نیست یا با ذائقه‌ی من ناسازگار است چه اصراری است برای ادامه؟! کم نیستند کسانی که سوادِ دانشگاهی ندارند اما با یک کسب و کارِ کوچک، پیشرفت کرده‌اند و الآن چند هزار خانواده زیرِ دستشان نان می‌خورد!
👈 3. کار کنم و کسبِ علم. در این فرض باید شما مبتنی بر استعداد، نیازِ جامعه و مبتنی بر علایق و سلایقِ شخصی و فکری و جنسیتی انتخاب رشته و شُغل کنید. باید بررسی کنید که این علم و شُغل، چه خلأی از زندگیِ مرا قرار است پُر کند و از آن‌سو وقت گذاشتن برای این علم و شغل، چه فرصت‌هایی را از من می‌گیرد؟
✍️ بطورِ خاص در موردِ اشتغالِ بانوان که موردِ سوالِ شما بود باید دید دین اسلام چه نقشی به مرد و زن داده است. مبتنی بر همین "نقش" می‌توان نظر اسلام در موردِ اشتغال بانوان را دانست. آن‌چه در ادامه می‌آیَد قطعاً به مذاقِ کسانی که در قفسِ مدرنیته و فمنیست اسیرَند خوش نمی‌آید. رهیدگان از این قفس نگاهِ منصفانه‌تری به بیاناتِ ما خواهند داشت.
👱♂️ از دیدگاهِ دین اسلام، دادنِ مهریه، پرداختِ نفقه‌ی زن و فرزند و در یک کلام تامین معاشِ خانواده به دوش مردان است و نه زنان. بنابراین مرد ناچار است برای تامینِ مخارج خانواده‌ای که زن یکی از اعضایَش است کار کند. مسئولیتِ اقتصادیِ خانواده چون به دوشِ مرد هست، کاملا منطقی است که فرصت‌هایِ شغلی در درجه‌ی اوّل از آنِ مردان باشد.
👩 و باز از دیدگاهِ اسلام، تربیتِ انسان [=آدم سازی] یک مسئولیتِ زنانه است. اگر جامعه‌ای دارای تربیتِ سالم باشد نشان می‌دهد زنانِ این جامعه سالمند؛ و جامعه‌ی فاسد نیز، کاردستیِ زنان است در درجه‌ی اوّل. پس فرصت‌های تربیتی اولاً از آنِ زنان و بانوان است.
✍️ خلاصه آن‌که پول‌سازی در اسلام، به دوشِ مردان و آدم‌سازی به دوشِ زنان است. فساد و کمبودِ اقتصادی در درجه‌ی اوّل به گردنِ مردان و فسادِ تربیتی در درجه‌ی اول، به گردنِ زنان است. لذا اشتغال را اگر به معنایِ درآوردنِ پول بگیریم، این نه تنها به دوشِ زن نیست که با توجه به محدود بودنِ فرصت‌هایِ شغلی، اساسا حضورِ زن در عرصه اقتصادی سه مشکلِ کلان ایجاد می‌کند:
1️⃣ اشتغال زنان، تصرف و غصبِ جایگاهِ یک مَرد است. مَرد اگر شغل نیابَد نمی‌تواند بیایَد خواستگاریِ شما. کدام دخترِ شاغلِ دارایِ حقوقِ ثابت، حاضر است با مردِ بیکار ازدواج کند؟! این می‌شود که ازدواج‌ها به تأخیر می‌افتد و نتیجه‌اش می‌شود فسادِ سرسام‌آور. این است دلیلِ انباشتِ دخترانِ تحصیل‌کرده‌ای که سنّشان بالا می‌رود و فرصتِ ازدواجشان از دست می‌رود.
❌ گاهی مَردِ متأهل نمی‌توانَد شُغل بیابَد و نانِ شب تامین کند، چون یک زنِ مجرّد تمایل به داشتنِ خودرویِ شخصی دارد! این زن حتی اگر متاهل هم باشد شرعاً چون بارِ ادراه‌ی خانواده به دوشش نیست، با دو سوّمِ قیمتِ حقوقِ استاندارد نسبت به آن مَرد متأهل، بیشتر موردِ اقبالِ کارفرما است.
❓آیا این منصفانه است که در یک خانواده، زن و شوهر هر دو شغلِ دولتیِ رسمی داشته باشند؟ اما در خانواده‌ای دیگر مردِ خانه هم نتواند یک شغل داشته باشد؟ وقتی فرصت‌های شغلی محدود است، اولویتِ شغلی با کسی است که دادنِ مهریه و نفقه و خرجِ خانواده به او واگذار شده.
ادامه👇👇👇
🆔 @SinJimDin