🔹شفاعت در قرآن ❓آیا قرآن، چیزی بعنوان شفاعت آمده؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 📣 دو دست آیاتِ شفاعت: 1️⃣ نفیِ شفاعت 👈 لا یقبل منها شفاعة (بقره 48) 👈 و لا تنفعها شفاعة (بقره 123) 👈 فما لنا من شافعین (شعرا 100) 2️⃣ مجوّز شفاعت با اذن خدا برای عده‌ای خاص 👈 یشفع عنده الا بإذنه (بقره 255) 👈لایملکون الشفاعة إلا مَن اتخذ عند الرحمن عهدا (مریم 87) 👈 لاتنفع الشفاعة إلا مَن أذن له (طه 109) ⬅️ دسته اول شفاعتِ بی ضابطه را نفی می‌کند. شفاعت به تارک الصلاتی که اقامه‌ی عزا بر حضرت سید الشهداء می‌کند تعلّق نمی‌گیرد. ☝️در سوره مدثر، بهشتیان از جهنّمیان می‌پرسند چه باعث شد وارد جهنّم شوید؟ می‌گویند ما از نمازگزاران نبودیم: "لم نَكُ من المصلين". "فما تَنفَعُهم شَفاعةُ الشّافِعين". یعنی شفاعتِ شافعین سودی ندارد. ➕برخی از آیاتی که شفاعت را نفی می‌کنند در ضمنِ بحثِ کافران آمده. یعنی شفاعت برای کافران وجود ندارد. ⬅️ آیاتِ دسته دوم، تبصره‌ی آیات اوّل‌ند. مثلِ یک بندِ قانونی که می‌گوید همه‌ی اهالیِ شهر باید مالیات بدهند بجز شهروندانِ نمونه. اینجا نیز خدا می‌گوید: "هیچ شفاعتی نیست مگر برای کسی که بستر شفاعت را ایجاد کرده‌. 📣 معنای شفاعت 📌 شفاعت از ماده "شفع" است و به معنای جُفت. در مجلسی که مخصوصِ بزرگان است، کودکان را راه نمی‌دهند. اما اگر یک مادر "جفتِ خودش" فرزندش را به همراه بیاورد او را راه می‌دهند. چون ملازم و شفعِ مادرش است و به طفیلیِ او و به حرمتِ بزرگتر، او را راه می‌دهند. ☝️من باید "مادر" بودنِ شفیعان را در دنیا "عملا" پذیرفته باشم تا به شفاعت آنان برسم. کار کِرد مادر چیست؟! تر و خشک کردن بچه، غذا دادن به بچه، راهنمائیِ بچه و... . ✅ در آخرت وقتی اهلبیت برای ما، مادری میکنند که من و شما در این دنیا از بیاناتِ اهلبیت تغذیه کرده باشیم و تحت برنامه و دستوراتِ اهلبیت عمل و حرکت کرده باشم. ✋ و الا بفرموده‌ی قرآن، روز قیامت روزی است که "لا بیع فیه و لا خلَّة وَ لا شفاعة". یعنی نه رشوه نه رفاقت و نه شفاعت. پس اهلبیت و اولیاء الهی همه را شفاعت نمی‌کنند. کسی را شفاعت می‌کنند که افسارِ زندگی‌اش را به امام زمان سپرده باشد. خلاصه آن‌که شفاعت در چارچوبِ اعمالِ فرد، یک اصلِ مسلمِ قرآنی است. 👌شما در قیامت ثابت کن که فرزندیِ اهلبیت را در این دنیا کرده‌ی و پدر بودن و سرپرست بودن اهلبیت را در عرصه‌ی فردی، خانوادگی، اجتماعی و حکومتی پذیرفته‌ای؛ آن‌گاه شفاعت امامان شامل شما می‌شود. 📣 شیعه 📖 ما در روایات داریم که سبک‌شمرنده‌ی نماز، شفاعت شامل حالَش نمی‌شود. مگر می‌شود صرفاً با سینه زدن برای امام حسین و اشک ریختن برای اهلبیت بدونِ تقیّد به مناسکِ دینی، وارد بهشت شد؟!! ✅ بله ما در روایات داریم که "شیعه" اهل نجات هست؛ امّا شیعه معنایَش این است: "مَن شایَع علیا"؛ یعنی شیعه کسی است که از امام علی گام به گام تبعیت کند. اهل نماز و خمس و زکات و کترل جوارح از گناه باشد. بفرموده‌ی امام صادق: "کسی که نمازش را سبک بشمارد شفاعت اهلبیت شاملش نمی‌شود". 👌 شیعه‌ای مستحق شفاعت است که اهل تقید به شریعت است و سعیَش بر این است که از معصیت اجتناب کند. این شیعه اگر لغزش و لممی داشته باشد، شفاعت نجاتش می‌دهد. شیعه، یک فرایند "رسمی" است و نه "اسمی". تشیُّع، یک حرکت و رفتار است و نه صرفا یک نامِ شناسنامه‌ای! ✍️ یکی از اقوامِ گذشته که توقعِ شفاعت بی ضابطه داشتند، یهودیان بودند. خدا در آیه‌ی 80 از سوره‌ی بقره می‌فرماید یهودیان گفتند آتش با ما تماس پیدا نخواهد کرد مگر روزهای معدود: "وَ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَّعْدُودَةً". 🗣 خدا در پاسخ می‌گوید مگر شما با خدا عهدنامه‌ای امضا کرده‌اید که شما را عذاب نکند: "قُلْ أَ تخَّذْتمُ‏ْ عِندَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَن يخُْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ". ممکن است کسی بگوید این آیات، مالِ یهود است و نه شیعه؛ خدا در ادامه این قاعده را تعمیم می‌دهد می‌فرماید: 🔔 "بَلىَ‏ مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِيَتُهُ فَأُوْلَئكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ". یعنی بلکه هر کس گناه کند و گناهش او را در برگیرد او اهل آتش جاودانه خواهد بود. ➕اگر حضرت سیدالشهداء "رحمة الله الواسعة" است خداوند در قرآن می‌فرماید رحمتِ وسیعَم را برای اهل تقوا در نظر گرفته‌ام: "وَ رحمتی وسعت کلّ شیء فسأکتبه للذینَ یتّقون". بنابراین بدون تقیّد به دین، امام حسین برای ما سفینةُ النّجاة و کِشتیِ نجات، نخواهند بود. ⛔️ پس دلمان را به توهمّات خوش نکنیم و به طمعِ شفاعت، از تلاش برای نجات خود دست بر نداریم. خلاصه آن‌که اوّل ما شیعه بودنمان را ثابت کنیم بعد توقعِ شفاعت داشته باشیم. پ.ن: بانویِ ما، شفیعه ی روز محشر است :)) 🆔 @SinJimDin