#کافه_گفتگو 🔸گفت‌وگوی آریان و حافظ الدوله 🖊 دکتر عبدالله عمادی حافظ الدوله: فرض کن کسی در شهر، کالایی را که عموم مردم شهر به آن نیاز دارند می‌فروشد. جناب اکبرخان، مقدار زیادی از آن کالا را بخرد و هزینه‌اش را بدهد. پس از چند ساعت کالاها تمام می‌شود و فروشنده به افرادی که مراجعه می‌کنند می‌گوید نداریم تمام شد. آنها ناکام و ناراحت و درمانده می‌شوند که چه کنند. در این صورت، آیا جناب اکبرخان، کار درستی کرده؟ آریان: خیر. کار او مصداق ظلم و بی‌انصافی است. حافظ الدوله: بگذار مثال دیگری بزنم: فرض کن در یک روستا چند کشاورز با استفاده از آب قنات ده، کشاورزی می‌کنند و امورات خود را می‌گذرانند. حال اگر یکی از آنها با استفاده بیشتر از آب باعث شود که به باغ برخی کشاورزان آب نرسد، آیا کار درستی کرده؟ آریان: قطعا نه. عدالت و انسانیت حکم می‌کند که اجازه دهد به همه آب برسد. حافظ الدوله: آفرین. این کار او به نابرابری اجتماعی دامن می‌زند. هر یک از ما در جزیره مخصوص زندگی نمی‌کنیم. بلکه عضوی از جامعه بزرگتر هستیم و اعمالی که انجام می‌دهیم ممکن است بر دیگران تأثیر بگذارد. به این می‌گویند «مسئولیت اجتماعی»؛ یعنی در تصمیمات خود، توجه به نیازها و حقوق دیگران هم داشته باشیم. آریان: یعنی وقتی هزینه می‌دهیم، باز هم حق نداریم آزادانه هر تصمیمی که خواستیم بگیریم؟ حافظ الدوله: در موضوعاتی که تأثیر آن به دیگران می‌رسد و برای ما مسئولیت اجتماعی درست می‌کند، نه. مثل اکبرخان که پول زیادی داشت و فکر می‌کرد می‌تواند بیش از حد آن کالا را بخرد! آریان: مثال‌هایی که زدی، یاد صرفه‌جویی در مصرف گاز و برق افتادم. حافظ الدوله: دقیقا توجیه اخلاقی صرفه‌جویی همین است که باعث ایجاد عدالت در اجتماع می‌شود. صرفه‌جویی یعنی احترام به حقوق دیگران آریان: تا به حال فکر می‌کردم صرفه‌جویی، فقط به خاطر جلوگیری از اسراف، خوب است! حافظ الدوله: جنبه عمومی رفتارها خیلی مهم است. متأسفانه ملتی که گرفتار روزمره می شود و عرصه عمومی را در اختیار دولت می‌بیند، منافع فردی و شخصی برایش اولویت دارد و در مسائل عمومی، فقط طلبکار و مصرف‌کننده است. آریان: حق 🌼🍃🌸🍃🌼🍃🌸🍃 @SofreFarhangiReyhane