همه جا هست بدون‌ دعوت می آید خوش نشین است و با آمدنش دریایی از اندوه و درد را به میزبانش کادو می دهد. رک و رو راست و بدون ملاحظه میزبان‌ تا هر زمان که شرایط برایش مناسب باشد می ماند و خوش می گذراند ما ایرانی ها هم‌ که در میهمان نوازی شهره آفاق هستیم چه چیزی از این بهتر؟ اما حالا شرایط فرق کرده به یمن‌ تلاش شبانه روزی دولتمردان دلسوز میهمانها نیامده کفش هایشان را برای رفتن جفت می کنند اما این از ان‌ میهمان های سمجی است که کنگر می خورد و لنگر می اندازد رفتنی نیست هر چند شرایط میزبان مساعد نباشد می آید می ماند شیره جان را می مکد بذر غم و رنج و مرگ را. تنهایی و بیماری را می پاشد و سرمست از پیروزی قهقهه می زند باید چاره ای کنیم تا نشانی ما را پیدا نکند حالا من نه به خاطر خودم بلکه به خاطر خانواده ام به خاطر مادرم که‌ پرفروغ ترین ستاره آسمان دلم هست و به خاطر شما که‌ از اندوهتان اندوهگین می شوم ماسک می زنم کمتر در شهر تردد می کنم نسبت به خواسته های دلم بی توجهی می کنم تا شما را شاد و سلامت ببینم این کمترین کاری است که از دستم بر می آید پیش خودمان بماند من هم دلتنگم دلم برای قدم زدن در شهر شلوغی بازار زیارت حرم حضرت معصومه و چسبیدن به ضریح و درد و دل کردن برای مسجد جمکران و محراب نماز برای در آغوش کشیدن تمام آنچه که از زندگی سهم من است، تنگ‌شده. اما چاره چیست؟ جز صبوری کردن و ماسک زدن و رعایت بهداشت!!!!! کمک کنید تا در نبرد با کرونا پیروز میدان‌ باشیم و باز همدیگر را نه از پشت گوشی که از نزدیک و در حیاط دلمان بغل کنیم و نگاه همدیگر را بوسه باران کنیم از محبتی که ماههاست در گوشه دلمان خاک می خورد! ✍️زهرا حاجی زاده 🆔 @SofreFarhangiReyhane @farhangimoaseseAdmin : ارتباط با ادمين