دنیا به کام ماست که کام جهان تویی اینک زمان ماست، امام زمان تویی امّید دست خالی مستضعفان تویی آوای عاشقانه‌ی پیر و جوان تویی نَشْکوا الیکْ، از دل بارانی‌ات عزیز! از این فراق و غیبت طولانی‌ات عزیز عمری اسیر ظلمت این دار فانی‌ام با بیم مرگ می‌گذرد زندگانی‌ام مانند باد میرود از کف جوانی‌ام بوی بهار میرسد و من خزانی‌ام صحرای جان بهانه‌ی باران گرفته است خیلی دلم برای شهیدان گرفته است آن عاشقان که رد شده‌اند از حصار تن شوقی نداشتند به غیر از فدا شدن از پیله پر زدند به امید سوختن آتش‌بیار معرکه‌ی دلبرند و من - - دل را به پای یار نسوزانده‌ام هنوز در سیمِ خاردار گنه مانده‌ام هنوز افسانه نیست قصه‌ی پروانه‌های ما جبهه گواه روشن این مدعای ما رفتند و مانده خاطره‌هاشان برای ما حالا شده است مقتلشان کربلای ما "کارون" و "نهر خَیّن" و "بستان" و "شطّ" و "هور" مائیم و فیض خادمی راهیان نور این راهیان نور، بهارش شهادت است یک معدن طلاست، عیارش شهادت است هرکس بسیجی است قرارش شهادت است شیعه تمام دار و ندارش شهادت است ما شیعه‌ایم پا به رکاب ولایتیم آری طلایه‌دار مسیر شهادتیم فرزند جبهه مثل سلیمانی است، هان "اُم الرَّصاص" مهد چه مردانی است، هان "بازی دراز" گرم رجزخوانی است، هان گوشم پر از هیاهوی "شرهانی" است، هان یادم نرفته قصه‌ی آن عشق ناب را "مرصاد" را، حماسه "سرْ پل ذهاب" را اینجا هنوز مٲمن چشم انتظارهاست این خاک‌ها پر از اثر یادگارهاست سرشار از عطر سجده‌ی شب زنده‌دارهاست اینجا مزار خلوت زهرا تبارهاست خاک شلمچه مرهم اندوه سینه است اینجا بهشتِ فاطمه، اینجا مدینه است شیعه سرش فدای سر حیدر است و بس سرمایه‌ی جوان حسینی سر است و بس نسل جوان مرید علی اکبر است و بس این مکتب جنون "حججی‌پرور" است و بس در مکتب امامِ سرافراز عاشقان فهمیده است راز جنون را "طحانیان" صدام رفت، حیله و نیرنگ عوض نشد دشمن میان خلعت صد رنگ عوض نشد "آهنگران" نماد شد آهنگ عوض نشد خط از "حلبچه" رفت "حلب"، جنگ عوض نشد امروز خط کوفی عوض شد به خط عشق بوی "دوکوهه" می‌وزد از جانب دمشق دشمن نبیند اینکه دمی خسته‌ایم ما همواره خواستیم و توانسته‌ایم ما زیرا به لطف فاطمه دل بسته‌ایم ما بیگانه با نظام؟ نه، وابسته‌ایم ما هرچند رنج و محنت دوران کشیده‌ایم یک چله طی شد و به تکامل رسیده‌ایم طی شد مسیر ملت ایران به اتحاد باقی‌ست بین ما و ولی، حس اعتماد هرچند شاکی و گله‌مندیم از فساد خالی نمانده سنگر این نهضت از جهاد هر تیشه‌ای به ریشه‌ی این مملکت زده کم کاری و خیانت و اشرافیت زده ما دست از آرمان مقدس نمی‌کشیم در هیچ پرچمی دو مثلث نمی‌کشیم تحریم هم کنند که پا پس نمی‌کشیم جز عشق منت کس و ناکس نمی‌کشیم ما را کسی شناخت که با عشق آشناست تاریخ ما ادامه‌ی تاریخ کربلاست فتح‌الفتوح قله‌ی دوران به دست ماست پیروزی نهائی ایمان به دست ماست امروز آرمان شهیدان به دست ماست چشمِ امید ظلم‌ستیزان به دست ماست دیدید اربعین به کجا میرویم؟ قدس! از راه سرخ کرببلا میرویم قدس آقا بیا از این دل مجنون عبور کن این قلب بی‌رمق شده را کوه طور کن ما را برای غربت غیبت صبور کن آوینی "روایت فتحِ" ظهور کن ای داغ‌دار غزه و بحرین و ضاحیه برگرد زخم خورده‌ی هر بند "ناحیه" برگرد، روضه در ته گودال مانده است مردی غریب، زخمی و بی‌حال مانده است فصل اسارت و غم و جنجال مانده است تازه هنوز قصه‌ی خلخال مانده است یابن الشبیب! گریه فقط وقف کربلاست این انقلاب زنده از این اشک و روضه‌هاست شاعران/ داوود رحیمی، محمد کاظمی‌نیا با "سوز و ساز" همراه باشید: | https://eitaa.com/Soozosaz |