؛ اگر یک روزی ذرات عالم شهادت بر غفلت ها و گناهانمان دادند و داشتند به سمتی که نباید ، می‌بردند . ای تار و پودِ فرش های حسین «ع» ، شما شهادت بدهید که ما از فراق و دلتنگی برای شما اشک ریختیم . ای چوب هایی که حسین «ع» انتخابتان کرد و درب حریمش شدید ، شما شهادت بدهید که لب‌هایمان از حسرت بوسه بر شما سوختند . ای دیوارهایِ خوشبخت ِحرمِ عزیزِ خدا ، شما شهادت بدهید که دستهایمان از حسرت نوازش شما چروکیده شدند . ای ذرات ِمعلق در کوی حسین «ع» ، شما شهادت بدهید که نفس هایمان در حسرتِ استشمام شما به تنگ آمد . ای عرشی ترین شش گوشه ی عالم نواهای عاجزانه مان را که فراموش نمیکنی ؟ ما هم‌ شهادت میدهیم دوستت داریم . عزیز دل ما ، آقای ابی‌عبد‌الله : ) - آرزوهای نزدیک ✍ .