اي جماعت جنگ يک آئينه است      هفتة تاريخ را آدينه است            لحظه‌اي از اين هميشه بگذريد                     اندرين آئينه خود را بنگريد                    داغ بود و اشک بود و سوز بود                       آه ! گويي اين همه ديروز بود                        اينک اما در نگاهي راز نيست                   در گلويي عقدة آواز نيست