سی شب ماه رمضان، سحرها بلند شوید و ابوحمزه بخوانید. اگر کسی سی‌شب ابوحمزه خواند و سر این سفره نشست، کم‌کم فضاهای جدیدی به رویش باز می‌شود؛ کم‌کم با عوالم دیگری رفیق می‌شود؛ می‌فهمد چه نیازهایی وجود دارد و چه وسعتی در این عالم هست و چه سیرهایی برای انسان می‌تواند وجود داشته باشد؛ می‌فهمد چه خطراتی او را تهدید می‌کند و چه عیوبی در او هست که از آنها غافل بوده است.
اگر کسی سی شب آمد و گریه کرد، کم‌کم شبِ سی‌ام، کمی طعم ابوحمزه با ذائقه‌اش آشنا می‌شود؛ کم‌کم حال دعا به او دست می‌دهد.»
#آیت‌الله‌میرباقری