پول دیجیتال بانک مرکزی : ابزاری آینده‌نگرانه برای نظام پرداخت‌ها 🔹پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) گونه‌ای نوین از پول است که در پاسخ به پیشرفت‌های فناوری و نیازهای نوظهور بازارهای مالی معرفی شده است. این نوع پول، به وسیله بانک مرکزی صادر می‌شود و ارزش آن معادل پول رایج کشور است، با این تفاوت که در قالب دیجیتال ظاهر شده و می‌تواند در دفاتر کل متمرکز یا غیرمتمرکز ثبت گردد. به صورت کلی، می‌توان CBDC را به عنوان نسخه دیجیتالی اسکناس در نظر گرفت. 🔹پول دیجیتال بانک‌های مرکزی انواع مختلفی دارد: از حیث ماهیت، می‌توان آن را به دو نوع مبتنی بر حساب و مبتنی بر توکن تقسیم کرد. پول دیجیتال مبتنی بر حساب مشابه پول‌های متعارف بانکی است که در حساب‌های نهادهای مجاز نگهداری می‌شود. در مقابل، پول دیجیتال مبتنی بر توکن در کیف پول‌های الکترونیکی ذخیره می‌شود و می‌تواند بدون نیاز به نهاد واسط به صورت مستقیم بین کاربران منتقل شود. همچنین، بر اساس مقصد، CBDC می‌تواند خُرده یا عمده باشد. پول خُرده برای استفاده عمومی طراحی‌شده و در پرداخت‌های روزانه کاربرد دارد، در حالی که پول عمده بیشتر در تسویه‌های بین‌بانکی و کلان به‌کار می‌رود. 🔹تفاوت اساسی میان CBDC و پول رایج (اسکناس) در ماهیت فیزیکی بودن اسکناس و دیجیتال بودن CBDC نهفته است. به همین سبب، CBDC همچون اسکناس به صورت یک بدهی مستقیم از سوی بانک مرکزی صادر می‌شود و از این جهت تنها فرق آن در دیجیتالی بودن آن است. در مقایسه با رمزارزها، این نوع پول برعکس رمزارزها بوده و تحت کنترل بانک مرکزی است. https://eitaa.com/joinchat/359333911Cd8a553d432