🤔جالبه بدونیم که نماز چه جوری تشریع و واجب شده ؟ امام صادق عليه السلام- در بيان چگونگى تشريع نماز در شب معراج، پس از فرمان خدا به پيامبر صلى الله عليه و آله تا از آب جارى شده از پايه عرشش وضو بگيرد-: سپس خداوند فرمود: «اى محمّد! به حجر الأسود، رو كن و به تعداد حجاب هاى من، تكبير بگو» و به همين دليل، در آغاز نماز، هفت تكبير مى گويند؛ زيرا حجاب ها هفت عددند، «و چون حجاب ها كنار رفتند، قرائت را آغاز كن» و از همين جا بود كه تكبير آغازين، رسم شد... و هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله از تكبير و آغاز نماز فارغ شد، خداوند عز و جل فرمود: «پس مرا با اسمم بخوان». از اين رو، «بسم اللَّه الرحمن الرحيم؛ به نام خداى بخشنده مهربان» در آغاز سوره قرار داده شد. سپس خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «مرا ستايش كن» و هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛ ستايش، ويژه خداى جهانيان است»... پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفت: چنين است خداوند، چنين است خداوند، پروردگار ما. وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله چنين گفت، خداوند به او وحى كرد: اى محمّد! به پروردگار ركوع كن. او ركوع كرد و خداوند به او، در همان حال كه در ركوع بود، وحى كرد: «بگو: سبحان ربّى العظيم؛ پروردگار با شكوه من، منزّه است». [پيامبر] اين ذكر را سه بار گفت. سپس خداوند به او وحى كرد كه: «اى محمّد! سرت را بلند كن». پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هم سر از ركوع برداشت و راست ايستاد. خداوند عز و جل به او وحى كرد: «اى محمّد! براى پروردگارت سجده كن». پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به سجده افتاد. خداوند به او وحى فرمود: «بگو: سبحان ربّى الأعلى؛ پروردگار والاى من، منزّه است». پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين ذكر را سه بار گفت. سپس خداوند به او وحى كرد كه: «اى محمّد! برخيز و بنشين». پيامبر صلى الله عليه و آله از سجده برخاست. وقتى سرش را از سجده برداشت و نشست، به عظمت شكوهمند او نگريست و از جانب خود- و نه فرمان خدا- به سجده افتاد و سه بار تسبيح خداوند را گفت. آن گاه خداوند به او وحى كرد: «برخيز و بايست». او هم اين كار را كرد؛ ولى عظمت پيشين را نديد... سپس خداوند وحى فرمود: «اى محمّد!" حمد" را بخوان» و او همانند بار نخست، آن را خواند. سپس به او وحى فرمود: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ» را بخوان كه نسب نامه تو و خاندانت تا روز قيامت است». پيامبر صلى الله عليه و آله در ركوع مانند آنچه در بار اوّل كرده بود، انجام داد. سپس يك سجده كرد و زمانى كه سر از سجده برداشت، عظمت خداوند بر او تجلّى كرد و از جانب خود (و نه يه فرمان خداوند) به سجده افتاد و تسبيح خدا گفت. سپس خداوند به او وحى كرد كه: «اى محمّد! سرت را بلند كن. پروردگارت تو را استوار ساخت». تا خواست برخيزد، به او گفته شد: «اى محمّد! بنشين» و او نشست. خداوند به او وحى فرمود: «اى محمّد! به خاطر نعمتى كه به تو دادم، نام مرا ياد كن». و به او الهام شد كه بگويد: «به نام خدا و به يارى خدا! هيچ معبودى جز خداوند يكتا نيست و نيكوترين نام ها همه، از آنِ خداست». سپس به او وحى فرمود: «اى محمّد! بر خود و خاندانت درود بفرست». و او گفت: «خدا بر من و خاندانم درود فرستد!». خدا هم چنين كرد. او سپس به صفوف فرشتگان، پيامبران و فرستادگان الهى توجّه كرد. به او گفته شد: «اى محمّد! به آنها سلام بده». او گفت: سلام و رحمت و بركات خدا بر شما! ... و «سمع اللَّه لمن حمده؛ خداوند به هر كس كه حمدش كند، گوش مى دهد» از آن جا آمد كه پيامبر صلى الله عليه و آله صداى ناله فرشتگان را به تسبيح و حمد و «لا إله إلّا اللَّه» شنيد و اين جا بود كه گفت: «سمع اللَّه لمن حمده». و از اين رو دو ركعت اوّل به گونه اى اند كه هر اتفاقى در آنها بيفتد، نمازگزار بايد آنها را دوباره به جا بياورد؛ زيرا آنها واجب نخستين الهى اند و اين اوّلين فريضه الهى يا همان نماز نیمروز، يعنى نماز ظهر است. بحار الانوار، ج 82 ، ص 240 #گناباد #جهاد_تبیینی #اداره_تبلیغات_اسلامی @Tebyangonabad