🍁🍂🍃🍁🍂🍃🍁🍂🍃 🍁🍂🍃 حکمت را هرکجا باشد فراگیر.... خلاصه این کلام گهربار این است که سخنان آمیز را از هر کس باید پذیرفت حتى اگر گوینده آن منافق باشد. مى فرماید: « و دانش را فرا گیر هرجا که باشد»; (خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّى کَانَتْ) الحِکمَهُ ضالَّهُ المُؤمِنِ ، فَاطلُبُوها وَ لَو عِندَ المُشرِکِ، تَکُونوا أَحَقَّ بِها و أَهلَها. 📘( امالی الطوسی ص 625) گمشده مومن است پس آن را گرچه نزد مشرک ، بجویید که شما بدان سزاوارتر و شایسته ترید. 🔸 امير المؤمنين علي عليه السلام : «خُذِ الحِكمَةَ مِمَّن أتاكَ بِها ، وَ انظُر إلى ما قالَ وَ لا تَنظُر إلى مَن قالَ » را ، از هركه برايت آورد ، فراگير، و به گفتار بنگر و به گوينده منگر . 🔸سپس به دلیل آن اشاره کرده، مى افزاید: «زیرا گاهى در سینه منافق است; اما در سینه او آرام نمى گیرد تا از آن خارج شود و در کنار هاى دیگر در سینه مؤمن جاى گیرد»; (فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ فِی صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْکُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِی صَدْرِ الْمُؤْمِنِ). 🔸تعبیر به «تَلَجْلَجُ...» با توجه به اینکه این به معناى اضطراب و ناآرامى است اشاره به آن است که جایگاه کلام آمیز سینه منافق نیست، ازاین رو در آنجا پیوسته ناآرامى مى کند تا خارج شود و در جایگاهى که متناسب آن است; یعنى سینه شخص مؤمن در کنار سایر سخنان آمیز قرار گیرد. شرح استاد ضرابی /حکمت ۷۹/صفحه یک آذرماه ۱۴۰۳ @tadaborehussaini 🍁🍂🍃🍁🍂 👇