کربلا 4 و توسل به حضرت زهرا (س) بعد از کربلای 4، کاری که نمی خواهم غرور ایجاد کند، همه کارها را یک نفر کرد. قطعا یک نفر. آن هم بی بی زهرا (س) بود. مادری که دست همه را گرفت. در شب عملیات اعتراف می کنم، سه بار که پیکش هم حاضر است. سه بار برای فرمانده قرار گاه نوشتم که پرخطرترین ریست را در این عملیات داریم انجام می دهیم. سه بار نوشتم که عملیات را لغو کنید. در لحظه ای که بسیجیان وارد آب شدند بدنم می لرزید و از ترس گریه می کردم و می گفتم هیچ کدام از بسیجیان به دشمن نمی رسند. فکرم همین را می گفت. علم هم همین را می گفت. عقل هم همین را می گفت. تجربه هم همین را می گفت. همه این ها را می گفت که این بسیح به خط نمی رسد. این عمل ناموفق است. در مهتاب عملیات را کنترل می کردم که ببینم تا چه شعاعی بچه ها دیده می شوند. دیدم تا پشت سیم خاردار تمام ستون غواص دیده می شود. این را که دیدم می لرزیدم. امید نداشتم. عاجزانه می گفتم دعای توسل بخوانید. بی بی زهرا(س) را به مدد بطلبید. گویا پرده قرار داده شد و مهتاب را تاریک کرد. شاید هیچ کس باور نمی کرد لشکر ثارالله از دریاچه ماهی عبور کرده باشد. فقط این را من باب غرور نمی گویم. چون همه هیچ کاره بودند و او، همه کاره بود. 🗣 ‌ 💔 یَا الله یَا رَحْمَانُ یَا رَحیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ 💔 🤲 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🤲 🌸 به کانال تحلیل سیاسی برتر در ایتا و تلگرام بپیوندید 🌸👇 🆔 @Tahlilesiyasibartar 🇮🇷