پارادوکس رفتاری دولت در قبال بورس بررسی بودجه‌ی پیشنهادی دولت و اصرار به شرکت‌ها برای تجدید ارزیابی ما را به یک پارادوکس رفتاری از سمت دولت در قبال بورس می‌رساند! از یک طرف دولت اصرار دارد که شرکت‌ها بیایند و تجدید ارزیابی انجام بدهند تا ترازنامه (صورت وضعیت مالی) شرکت متورم شود و با تورم به روز شود. اثری که در سود و زیان شرکت هم تا حدودی منعکس خواهد شد (از طریق استهلاک دارایی‌ها). بالاخره بورس بر اساس یک روند تاریخی به این تجدید ها استقبال نشان می‌دهد! این چراغ سبز برای رشد بورس است و احتمالا دست دولت را برای تامین مالی از طریق فروش و واگذاری سهام (همچون سال ۹۹) باز خواهد گذاشت. یعنی داغ کردن بازار و روشن کردن تنور تامین مالی! از طرفی دولت حاضر نیست در بودجه‌ی پیشنهادی،ترتیبی اتخاذ کند تا جریان‌های درآمدی شرکت‌ها را افزایش و هزینه‌هایشان را کاهش دهد یا قیمت‌گذاری دستوری را بردارد. برعکس انواع و اقسام هزینه‌ها را به شرکت‌ها تحمیل می‌کند و برای جبران کسری بودجه، مالیات سنگین از سایر بخش‌ها هم اخذ می‌کند! این یک پارادوکس رفتاری دولت است که نشان میدهد هدف دولت رونق بورس بدون تزریق نقدینگی و بدون دادن امتیاز و مشوق درآمدی به شرکت‌هاست و راه رونق بورس را تجدید ارزیابی دریافته اند! اصطلاحا می‌خواهند بازار را در روغن خودش سرخ کنند! کما اینکه عمده‌ی شرکت‌های دولتی و شبه دولتی در کدال آمادگی خود را در برای تجدید ارزیابی اعلام کرده اند! اینکار بدون برداشتن قیمت‌گذاری دستوری ، منجر به شناوری زیاد سهم‌ها در یکی دو سال بعد، سهام با سودهای بسیار کوچک و p.e بالا و احتمالا سهام زیر ۱۰۰ تومان در بازار خواهد شد!