فضای مذاکرات وین چگونه است؟
🔺حاکم شدن فضای واقع‌بینی بیشتر بر گفت‌وگوها:
🔹با وجود فضاسازی‌های رسانه‌ای و بیانیه‌های منفی صادرشده از سوی مقام‌های غربی در یک هفته گذشته، به نظر می‌رسد پس از بازگشت هیأت‌های اروپایی از پایتخت‌هایشان و در پی بررسی متون پیشنهادی ایران، فضایی واقع‌بینانه‌تر بر گفت‌وگوها حاکم شده و زمینه برای ورود به گفت‌وگوهای جزئی‌تر بیش از دور پیش فراهم شده است؛
🔹 بازی مقصرنمایی و فضاسازی رسانه‌ای بر مواضع ایران اثر نخواهد داشت:
در یک هفته گذشته طرف‌های غربی تلاش کردند تا با تقسیم کار و راه انداختن فضای رسانه‌ای، تیم مذاکره‌کننده را برای عقب‌نشینی از مواضع اصولی خود تحت فشار قرار دهند، با این وجود باید تأکید نمود که این فضاسازی‌ها نه تنها موجب عقب‌نشینی ایران نخواهد شد، بلکه عزم ایران برای پافشاری بر مواضع به حقش را نیز بیش از پیش تقویت می‌کند. همین رویکرد موجب شده است که طرف‌های مقابل بر خلاف هفته گذشته، اکنون از لزوم شروع کار بر روی متن صحبت نمایند؛
🔹 پیشرفت مذاکرات، مستلزم توقف اقدامات مخرب آمریکا:
دولت آمریکا در یک هفته گذشته با اعمال تحریم و انتشار اخبار تهدیدآمیز تلاش کرده است با تاکتیک ارعاب همزمان با مذاکره، ایران را برای امتیازدهی تحت فشار قرار دهد، اما همانطور که در جلسه کمیسیون مشترک نیز از سوی ایران و برخی دیگر طرف‌ها عنوان شد، این فشارها تأثیر معکوس داشته و بر فضای مذاکرات تأثیر مخرب می‌گذارد. باید تأکید شود که پیشرفت مذاکرات، مستلزم آن است که آمریکا از اقدامات خلاف حسن نیت دست بردارد؛
🔹 ایران آماده توافق است، اما از منافع خود دست نمی‌کشد:
جمهوری اسلامی ایران که با جدیت تمام در گفت‌وگوها حاضر شده، برای دستیابی به توافق در کوتاه‌ترین زمان آماده است و هیأت ایرانی این ظرفیت را دارد که تا هر زمان که لازم باشد به گفت‌وگوها ادامه دهد. از این رو، باید تأکید شود که توافق در دسترس است و به محض آنکه آمریکا حقوق ایران را به رسمیت شناخته و از کارزار شکست‌خورده فشار حداکثری دست بردارد، راه برای حصول سریع توافق باز خواهد شد.
🔹 اختلاف نظر، ذات مذاکره است:
در هفته گذشته، برخی از رسانه‌ها تلاش کردند با برجسته کردن اختلاف نظرها میان طرف‌های مذاکره‌کننده، فضا را چنین به تصویر بکشند که گفت‌وگوها در آستانه شکست قطعی قرار دارد. این در حالی است که اختلاف نظر، ذات مذاکره است و اگر اختلافی میان طرفین نبود، اساسا نیازی به مذاکره وجود نمی‌داشت. جمهوری اسلامی ایران نظرات و پیشنهادات خود را به صورت مکتوب روی میز آورده و طرف‌های مقابل را نیز تشویق کرده که نظرات و دیدگاه‌های خود را ارائه کنند. آنچه ضروری است، آن است که همه طرف‌ها با جدیت و حسن نیت برای کاهش این اختلاف دیدگاه و نهایتا رسیدن به توافقی که برای هر دو سو قابل پذیرش باشد، تلاش کنند؛
🔹 هدف همه تحریم‌ها نابودی برجام بوده است:
مقام‌های دولت سابق آمریکا تأکید داشته‌اند که هدف از اعمال تحریم‌ها، نابود کردن برجام بوده است. از این رو، بر اساس مواضع رسمی و علنی دولت آمریکا، تمامی تحریم‌ها در ارتباط با برجام بوده‌اند و آمریکا نمی‌تواند با تغییر برچسب، ادعا کند که تحریم‌های ذیل فشار حداکثری با برجام مرتبط نیستند؛
🔹 هدف از پیشنهادات ایران، اطمینان از پایداری توافق است:
باید تأکید نمود که پیشنهادات ارائه‌شده از سوی جمهوری اسلامی ایران، برآمده از تجربه به دست‌آمده از نحوه اجرا و موانع پیش روی انتفاع کامل ایران از مزایای توافق هسته‌ای بوده و به دنبال آن است که با اطمینان از اجرای کامل این توافق، دوام و پایداری آن را افزایش دهد. موضوع تضمین و همچنین رفع موثر تحریم‌ها، اطمینان از پابرجا ماندن توافق را افزایش می‌دهد، از این روست که جمهوری اسلامی ایران ترجیح می‌دهد اکنون در مذاکره‌ای دقیق‌تر و شاید سخت‌تر، این اطمینان را ایجاد کند که اجرای توافق سهل‌تر می‌شود؛
🔹 پایبندی ایران به متون ارائه‌شده در دور هفتم:
پیشنهادات و نظرات ارائه‌شده از سوی هیأت ایرانی در گفت‌وگوهای هفته پیش همچنان روی میز قرار دارد و مذاکره‌کنندگان ایرانی در طول مباحث در خصوص متن بر اساس این دیدگاه‌ها پیش خواهند رفت.
🔹 هیأت ایران، هیأت تصمیم‌گیر و دارای اختیار است:
بر خلاف طرف‌های مقابل، هیأت اعزامی ایران هیأتی با اختیارات بسیار زیاد و امکان تصمیم‌گیری در محل است و این امکان را دارد که تا هر زمان که نیاز باشد برای ادامه گفت‌وگوها در وین مانده و در خصوص موضوعات مهم در محل تصمیم‌گیری کند. باید توجه داشت که هفته گذشته نیز این طرف مقابل بود که خواستار آن شد که برای بازگشت به پایتخت‌ها وقفه‌ای در گفت‌وگوها ایجاد شود.