انسان، آهسته آهسته عقب نشینی می‌کند... هیچکس یکباره معتاد نمی‌شود، یکباره سقوط نمی‌کند، یکباره وا نمی‌دهد، یکباره خسته نمی‌شود، رنگ عوض نمی‌کند، تبدیل نمی‌شود و از دست نمی‌رود... زندگی بسیار آهسته از شکل می‌افتد... و تکرار خستگی، بسیار موذیانه و پاورچین رخنه می‌کند... قدم اول را، اگر به سوی حذف چیزهای خوب برداریم، شک نکن که قدم های بعدی را شتابان برخواهیم داشت... 📖چهل نامه‌ی كوتاه به همسرم | طهران_ پامنار