(آيه ١٨٤))
-در اين آيه خداوند پيامبر خود را دلدارى مى‌دهد، مى‌فرمايد:
«پس اگر (اين بهانه جويان) تو را تكذيب كنند (چيز تازه‌اى نيست) رسولان پيش از تو (نيز) تكذيب شدند» (فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ) .
«در حالى كه آن پيامبران، هم نشانه‌هاى روشن و معجزات آشكار با خود داشتند» (جاؤُ بِالْبَيِّناتِ) .
«و هم نوشته‌هاى متين و محكم و كتاب روشنى بخش آورده بودند» (وَ الزُّبُرِ وَ الْكِتابِ الْمُنِيرِ) .
تفسير:
بهانه جويى يهود-
يهود، براى اين كه از قبول اسلام، سر باز زنند، بهانه‌هاى عجيبى مى‌آوردند از جمله همان است كه در شأن نزول، به آن اشاره شد، آنها مى‌گفتند: «خداوند از ما پيمان گرفته كه دعوت هيچ پيامبرى را نپذيريم، تا براى ما قربانى بياورد كه آتش، آن را بخورد» (الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنا أَلاّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتّى يَأْتِيَنا بِقُرْبانٍ تَأْكُلُهُ النّارُ) .
سپس مى‌افزايد: در پاسخ اين بهانه جوييها به آنها «بگو: گروهى از پيامبران بنى اسرائيل پيش از من آمدند و نشانه‌هاى روشنى با خود آوردند و حتى چنين قربانى براى شما آوردند اگر راست مى‌گوييد چرا به آنها ايمان نياورديد و چرا آنها را كشتيد»
اشاره به زكريا و يحيى و جمع ديگرى از پيامبران بنى اسرائيل است كه به دست خود آنان به قتل رسيدند (قُلْ قَدْ جاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّناتِ وَ بِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ) .
برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 357
کانال 👇
#درسهایی_از_قران
#دائره_المعارف
#تفسیر
@Targomeh