زنده تر از تو كسى نيست چرا گريه كنيم مرگمان باد و مباد آنكه تو را گريه كنيم هفت پشت عطش از نام زلالت لرزيد ماكه باشيم كه در سوگ شما گريه كنيم رفتنت آينه ى آمدنت بود ببخش شب ميلاد تو تلخ است كه ما گريه كنيم ما به جسم شهداء گريه نكرديم مگر مى توانيم به جانِ شهداء گريه كنيم؟ گوش جان باز به فتواى تو داريم بگو با چنين حال بميريم و يا گريه كنيم اى تو با لهجه ى خورشيد سراينده ى ما ما تو را باچه زبانى به خدا گريه كنيم آسمانا همه ابريم گره خورده به هم سر به دامان كدام عقده گشا گريه كنيم باغبانا ! زتو و چشم تو آموخته ايم كه به جان تشنگى باغچه ها گريه كنيم #شعر محمدعلی بهمنی @Tarkegonahan