⃟🌿 ⃟🌺 💠تفسیر سوره شعراء - آیه ۱۶۸ - ۱۷۵ آیه 🔹 قَالَ إِنِّى لِعَمَلِکُم مِّنَ الْقَالِینَ رَبِ‏ّ نَجِّنِى وَأَهْلِى مِمَّایَعْمَلُونَ‏ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ إِلَّا َجُوزاً فِى الْغَابِرِینَ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ‏ وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَراً فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِینَ‏ إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ترجمه🔸 لوط گفت: من مخالف شدید کردار شما هستم. پروردگارا! من و کسان مرا از (شرّ) آنچه انجام مى ‏دهند رهایى بخش. پس (دعایش را مستجاب کردیم و) او و تمام خاندانش را نجات دادیم. مگر پیرزنى (زن لوط) که در میان بازماندگان بود. سپس، دیگران را ریشه ‏کن کردیم. و بر سر آنان بارانى (ازسنگ) فرو فرستادیم. پس چه بد است باران هشدار داده شدگان. البتّه در این (ماجرا) نشانه‏ اى (از قدرت الهى) است، لکن بیشتر مردم ایمان ‏آورنده نیستند. همانا پروردگار تو همان تواناى مهربان است. کلمه‏ى «قالین» به معناى اظهار نگرانى و مخالفت شدیدى است که از عمقِ جان باشد. پیام ها🔸 ۱- با کار بد مخالفت کنید، نه با شخص خلافکار. «لعمَلِکم من القالین» ۲- انبیا، در برابر تهدیدها نمى ترسیدند و حرف خود را مى ‏زدند. «من القالین» لوط در برابر تهدید اخراج و تبعید، فرمود: من دشمن کار شما هستم. ۳- تنفّر از کار بد، هم باید زبانى باشد و هم عملى. «قال اِنّى لعملکم - ربّ نجّنى» آرى نگرانى تنها کافى نیست، باید به فکر رهایى و نجات از مرکز فساد بود. ۴- محیط آلوده براى مردان خدا قابل تحمّل نیست؛ اگر از اصلاح محیط مأیوس شدند، حداقل خود را از آنجا نجات مى‏ دهند. «نجّنى» ۵ - بزرگان جامعه باید به فکر خاندان و یاران خود باشند. «نجّنى و اهلى» ۶- دعاى انبیا مستجاب است. «ربّ نجّنى - فنجّیناه» ۷- زن، در انتخاب راه وابسته به شوهر نیست. «الاّ عجوزاً» (زن لوط راه انحرافى را برگزیده بود) ۸ - در ادیان آسمانى، همه‏ قوانین و ارزش‏ها بر اساس ضوابط است نه روابط. «الاّ عجوزًا» (زن پیامبر نیز اگر منحرف شد، هلاک مى‏ شود، زیرا ملاک و میزان، کفر و ایمان است نه رابطه ‏ها و نسبت‏ ها) ۹- حساب اطرافیان و وابستگان شخصیّت‏ها را، از حساب خود آنان جدا کنید. «الاّ عجوزًا» (ممکن است انسان پیامبر و فرستاده خدا باشد، ولى بستگانش در راه حقّ نباشند. همسر لوط در خانه پیامبر بود، ولى داراى تفکّر انحرافى بود.) ۱۰- کیفر گناه براى همه یکسان است، زن لوط در میان نابودشدگان است و امتیاز ویژه‏اى ندارد. «فى الغابرین» ۱۱- کیفر کسانى که مسیر ازدواج را به لواط مى‏ کشانند، آن است که باران رحمت، باران عذاب شود و آنان را از پاى در آورد. «فساء مَطر المنذرین» ۱۲- خداوند قبل از عذاب، هشدار مى‏دهد و اتمام حجّت مى کند. «المنذرین» ۱۳- همین که جامعه از افراد صالح خالى شد، زمینه‏ قهر الهى فراهم شده است. «نجّیناه و اهله... ثمّ دمّرنا» ۱۴- طبیعت، در اختیار قدرت الهى است. (همان قدرتى که از آسمان باران نازل مى‏ کند، مى ‏تواند سنگ نازل کند) «فامطرنا علیهم مطراً...» ۱۵- تاریخ، مایه‏ى عبرت است. «اِنّ فى ذلک لایةً» ۱۶- در تربیت، تکرار لازم است. (در این سوره بعد از نقل ماجراى هریک از پیامبران، جمله‏ى «اِنّ فى ذلک لآیة» آمده است). ۱۷- اکثر مردم پند پذیر نیستند. «و ما کان اکثرهم مؤمنین» ۱۸- قدرت همراه با رحمت ارزش دارد. «العزیز الرّحیم» eitaa.com/Tasniim ─═इई 🍃🌸🍃ईइ═─ الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج